Malacostraca

Deze enorme, vormenrijke klasse kent de Japanse spinkrab, die met een pootspanwijdte van 400 cm, de grootste geleedpotige is. De kleinste leden van de groep worden nog geen millimeter lang.

Kreeftachtigen zijn vaak heel kleurig en hebben net zoals de insecten een lichaam dat verdeeld is een kop, borststuk en achterlijf. Bij vele soorten zijn de kop- en borstsegmenten vergroeid tot een kopborststuk. Hun met calciumcarbonaat versterkt exoskelet wordt dikwijls versterkt door stukjes kalk. Dit vormt een hard, korstachtig pantser. Het rugschild of carapax, indien aanwezig, dient als kieuwkamer en bedekt nooit het achterlijf. Het borststuk of thorax is samengesteld uit 8 segmenten, het achterlijf uit 6 segmenten en een afgeplat, waaiervormig staartstuk (telson) voor een snelle voortbeweging. Bij veel soorten zijn 1 tot 3 van de voorste borstpootparen omgebouwd tot scharen die bij het eten worden gebruikt. De overige dienen voor het lopen. De gesteelde ogen en de antennen zijn goed ontwikkeld. De achterlijfsaanhangsels hebben functies bij het zwemmen of graven en ook bij de paring en het uitbroeden van de eieren. Het zenuwstelsel van kreeftachtigen lijkt op dat van insecten. Ze hebben een touwladderzenuwstelsel en in alle segmenten zenuwknopen.

Hogere kreeften, zoals de zeekreeften, langoesten of krabben hebben een hart en een bloedvatenstelsel, lagere kreeftachtigen zoals de kieuwloze watervlo hebben dit niet. Zij ademen via hun lichaamsoppervlak. Hun lichaam is niet gepantserd.

Kreeftachtigen leven overwegend in het zeewater, een aantal soorten leeft in zoet water, enkele soorten leven op het land. Hogere kreeften vormen belangrijke schakels in mariene voedselketens. Op de grotere soorten wordt ook commercieel gevist. Sommige krabben hebben zich aan het land aangepast.

• Onderklasse Phyllocarida Packard, 1879
• Onderklasse Hoplocarida Calman, 1904
• Onderklasse Eumalacostraca Grobben, 1892