Magnus Carlsen

Carlsens eerste grote succes was het winnen van de C-groep van het Corus-toernooi in 2004. Hij scoorde daarmee ook zijn eerste grootmeesternorm. De tweede norm haalde hij bij het Aeroflot in Moskou in hetzelfde jaar en de derde norm verwierf hij in Dubai met 6½ uit 9. Carlsen was toen 13 jaar, vier maanden en 27 dagen oud. Enkel Sergej Karjakin en Parimarjan Negi waren jonger toen ze de grootmeestertitel behaalden.

• Carlsen speelde mee in de B-groep van het Corus-toernooi en eindigde met 7 uit 13 in de middenmoot.
• In het toernooi om het kampioenschap van Noorwegen (juli 2003) eindigde hij met 7 uit 9 op een gedeelde eerste plaats met Simen Agdestein. Een play-off eindigde in 1-1. In de rapidplay-off verloor Carlsen met 2½-3½.
• Bij de World Cup in Chanty-Mansiejsk bereikte Carlsen de laatste tien en verwierf zo het recht om aan het kandidatenmatches voor het wereldkampioenschap deel te nemen.

• In januari won Carlsen de B-groep in het Corus-toernooi 2006, maar moest die plaats wel delen met Aleksandr Motyljov.
• In het Noors kampioenschap deelde hij weer de eerste plaats met Agdestein. Deze keer won Carlsen met 3-1 de play-off.
• Het Tal-memorial in Moskou was Carlsen eerste optreden in een toptoernooi. Hij eindigde onderin met 3½ uit 9.

• In de A-groep van het Corus-toernooi eindigde Carlsen als laatste. Sindsdien is het vrijwel niet meer voorgekomen dat hij bij een toernooi niet bovenin eindigt.
• In het toernooi van Morelia/Linares werd hij gedeeld tweede.
• Bij de kandidatenmatches in Elista werd hij uitgeschakeld door Levon Aronian.
• Bij de World Cup bereikte hij de halve finale, waarin hij verloor van Gata Kamsky.

• In januari won Carlsen het Corus-toernooi, samen met Levon Aronian. Met zeventien jaar is de Noor de jongste winnaar ooit van dit toernooi.
• In het toernooi van Morelia/Linares werd hij tweede.
• Carlsen won samen met Vugar Gashimov en Wang Yue het eerste Grand Prix toernooi in Baku. Dit toernooi was onderdeel van een cyclus voor het wereldkampioenschap. Toen de FIDE tijdens de cyclus de regels voor plaatsing veranderde, trok Carlsen zich terug uit de cyclus.
• Hij won het Foros Aerosvit toernooi.
• Als winnaar van het Corus-toernooi werd hij uitgenodigd voor de Grand Slam finale in Bilbao en scoorde daar 50 procent.

• In de eerste helft van dat jaar was Carlsen relatief matig op dreef. Hij werd gedeeld vijfde/zesde bij het Corus-toernooi, derde in Linares, tweede bij M-Tel Masters in Sofia en gedeeld tweede in Dortmund.
• In het najaar won hij het Nanjing Pearl Spring toernooi, met 8 uit 10, 2½ punt meer dan nummer 2 en een TPR van iets meer dan 3000.
• Bij het Tal-memorial in Moskou eindigde hij gedeeld tweede.
• Hij won de Londen Classic.

• Carlsen won het Corus-toernooi.
• Hij won het Bazna Kings toernooi in Roemenië.
• Bij de Grand Slam finale eindigde hij als derde.
• Hij won wederom het Nanjing Pearl Spring toernooi.
• Bij de Londen Classic werd hij gedeeld eerste.

• Carlsen werd gedeeld derde bij het Tata Steel toernooi.
• Bij het Bazna Kings toernooi werd hij gedeeld eerste.
• Hij won het toernooi in Biel.
• Bij de Grand Slam-finale eindigde hij samen met Vasyl Ivantsjoek op de eerste plaats. In de play-off versloeg hij Ivantsjoek met 1½ - ½.
• Hij eindigde bij het Tal Memorial in Moskou op een gedeelde eerste tot vierde plaats.
• De London Classic won hij een keer niet. Hij werd gedeeld tweede.

• Carlsen werd gedeeld tweede bij het Tata Steel toernooi.
• Hij won het Tal Memorial.
• Hij won het toernooi in Biel.
• Hij won samen met Fabiano Caruana de Grand Slam finale. In de play-off won hij met 2 - 0.
• Ook de London Classic van dat jaar kon hij weer op zijn erelijst bijschrijven.

• Carlsen won het Tata Steel toernooi met 10 uit 13, anderhalf punt meer dan de nummer twee.
• Hij eindigde samen met Vladimir Kramnik als eerste bij het Kandidatentoernooi in Londen. Omdat Carlsen een betere tie-break had werd hij winnaar en werd daarmee uitdager van wereldkampioen Viswanathan Anand.
• Hij haalde de tweede plaats in het Norway Chess tornooi, achter Sergej Karjakin.
• Hij werd tweede op de Tal Memorial, na Boris Gelfand.
• Op 15 september won hij de eerste Sinquefield Cup met 4½ uit 6, een punt voor op de andere spelers. Het spelersveld bestond uit de top 2 van de wereld en de top 2 van de Verenigde Staten op de FIDE-ratingranglijst.
• Hij won de tweekamp om het wereldkampioenschap tegen Viswanathan Anand. In de tiende partij was zijn voorsprong 6½-3½ onoverbrugbaar.

• In juni werd hij met 5½ punt uit 9 partijen derde op het 'Norway Chess' toernooi in Stavanger.
• In de tweekamp om het wereldkampioenschap tegen Viswanathan Anand behield hij zijn titel met 6½-4½.

• In januari won hij voor de vierde keer het Tata Steel-toernooi te Wijk aan Zee.
• In de zomer eindigde hij in zijn thuiswedstrijd Norway Chess in de onderste helft met onder meer verlies tegen zijn lager geklasseerde landgenoot Jon Ludvig Hammer.

• Carlsen won in januari het Tata Steel-toernooi.
• Hij verdedigde in november zijn wereldtitel door Sergej Karjakin te verslaan. Nadat het na de twaalf partijen met klassiek tempo 6–6 stond, won Carlsen de tiebreak bestaand uit vier partijen met een bedenktijd van 25 minuten met 3-1.[3]

• In januari eindigde hij 2e in het 79e Tata Steel-toernooi achter Wesley So.
• In april eindigde hij gedeeld tweede achter Levon Aronian in het 4e GRENKE Chess Classic.
• In juni eindigde hij in het Altibox Norway Chess 2017 toernooi te Stavanger 9e.
• Nog in juni won hij zowel het rapid gedeelte als het snelschaken van de Grand Chess Tour te Parijs.
• Hij won het toernooi rapid en snelschaken te Leuven.
• Hij speelde in augustus de Sinquefield Cup te Saint Louis en werd 3e met 5,5/9.
• Hij werd in de World Cup te Tbilisi in de 3e ronde uitgeschakeld door Bu Xiangzhi.

• In januari won hij wederom het Tata Steel-toernooi.
• Hij verdedigde in november zijn wereldtitel door Fabiano Caruana te verslaan[2]. Nadat twaalf klassieke partijen enkel remises hadden opgeleverd, won Carlsen de tiebreak bestaand uit vier partijen met een bedenktijd van 25 minuten met 3-0.