Lucie Silvas

Lucie Silvas werd als het derde en laatste kind van een vader uit Nieuw-Zeeland en een moeder uit Schotland geboren. Mia en Nikki zijn haar twee oudere zussen. Op haar vijfde begon Silvas met piano spelen en op haar tiende schreef ze haar eerste eigen nummer. Voordat ze een platencontract in de wacht sleepte, werkte Silvas voornamelijk als achtergrondzangeres. Zo zong ze bij Take That-zanger Gary Barlow en Judie Tzuke. In 2000 kreeg de zangeres een platencontract bij EMI Music en bracht vervolgens haar eerste single It's too late uit in Engeland. Deze single flopte en ze werd door EMI op straat gezet. Zonder platencontract begon Silvas hierna als songwriter voor andere bekende artiesten te werken. Zo schreef ze liedjes voor onder meer Kelly Clarkson, Gareth Gates, Liberty X en Rachel Stevens. In 2004 volgde een nieuw platencontract. Silvas tekende een contract bij Mercury Records waarna ze begon aan het schrijven en opnemen van haar debuutalbum. De eerste single van dat album was de pianoballad What You're Made Of die begin oktober door Mercury in Engeland werd uitgebracht. Het nummer kwam binnen op de zevende plaats van de Britse hitlijst. Silvas’ debuutalbum Breathe In verscheen half oktober en wist al vrij snel de aandacht van veel Britten te krijgen.

De tweede single van het album was de titeltrack Breathe In. Deze verscheen begin januari 2005 in Engeland. In de week na de release kwam de single nieuw binnen op de zesde plaats van de Britse hitlijst. Dit gaf een impuls aan de verkoop van Silvas’ album. Buiten Engeland werd er begin 2005 ook interesse getoond voor de muziek van Silvas door enkele Europese landen. In Nederland werd What You're Made Of in maart uitgebracht en bereikte, ondanks de vele airplay op radio en televisie, 'slechts' de 28e plaats in de Nederlandse Top 40. Intussen deed Silvas met een zelf gekozen band een tournee door Engeland, waarvan de tickets goed verkocht werden. De derde single van het album, The Game Is Won, werd begin mei in Engeland uitgebracht. Ondanks het feit dat verschillende Engelse critici voorspelden dat dit nummer de eerste nummer 1-hit voor Lucie Silvas zou worden, kwam de single zeer teleurstellend niet hoger dan nr. 38 in de Britse hitlijsten. Toch bleef het album van de zangeres goed verkopen en kon het medio 2005 met dubbel platina worden bekroond.

Rond diezelfde tijd werd in Nederland de single Breathe In uitgebracht, maar deze bleef in de Tipparade steken. Silvas deed intussen veel promotie in een groot aantal verschillende landen. De vierde single van het album in Groot-Brittannië werd Don't Look Back en verscheen eind juli in Engeland. Het nummer kwam niet hoger dan nr. 34 in de Britse hitlijsten. In de zomermaanden hield Silvas zich bezig met promotie in onder andere Duitsland en Spanje. Hierna deed ze ook wat promotie in Nederland. Dit resulteerde in een hit: Nothing Else Matters (een cover van de groep Metallica). Het album 'Breathe In' heeft in Nederland inmiddels ook de platina status weten te bereiken. Na dit succes brengt Silvas 'Forget Me Not' uit in Nederland, ondanks het feit dat deze single in Engeland flopte. Silvas gaf op 9 maart 2006 in Utrecht haar eerste concert in Nederland. Door het snelle uitverkopen van dit concert gaf Silvas op 1 juni 2006 nog extra concert in de Heineken Music Hall te Amsterdam.

In de zomer van 2006 heeft Silvas met diverse songwriters en producers gewerkt aan een geheel nieuw album, The Same Side. Universal Music bracht het album op 23 oktober 2006 op de Nederlandse markt. Als eerste single in Nederland is in 2006 het nummer Everytime I Think Of You verschenen, een duet tussen Silvas en Marco Borsato. Het nummer is oorspronkelijk van The Babys. Kort na verschijnen bereikte de single de eerste plaats van de Nederlandse Top 40 en werd daarmee Lucie's eerste nummer 1-single. Het album The Same Side kon met een verkoop van 40.000 exemplaren in Nederland alleen al op de dag van verschijning reeds met goud worden bekroond. Tijdens Marco Borsato's concertenreeks Symphonica in Rosso in het Gelredome te Arnhem, trad Silvas diverse malen op. Begin november verscheen in Engeland het nummer Last Year op single. Wat Silvas een grootse comeback in haar thuisland moest bezorgen, liep uit op een teleurstelling. Last Year flopte en wist de Britse Top 40 niet te behalen. Hiermee werd de verschijningsdatum van de Engelse editie van The Same Side verschoven naar februari 2007. Voor die tijd hield de zangeres zich voornamelijk bezig met promotie en optredens in Nederland en enkele andere Europese landen waar ze wel succesvol is. Op 30 juni 2007 heeft ze samen met het Metropole Orkest een concert gegeven in de Heineken Music Hall.

In november en december 2007 is Lucie samen met haar zus Mia te gast in vier opeenvolgende afleveringen van het wekelijkse televisieprogramma Movie Factory. Sinds vrijdag 23 november is de eerste aflevering te bekijken op diverse regionale televisiezenders en op de website van Movie Factory. Hoewel haar tweede album in Nederland goed ontvangen werd, kreeg Silvas met de plaat geen voet aan de grond in eigen land. Hierdoor verloor ze haar platencontract bij Mercury Records. Inmiddels heeft de zangeres aangegeven in Nashville Tennessee en New York aan een derde album te werken.

In februari 2015 bracht Silvas een nieuwe ep uit, getiteld Lucie Silvas. Het volledige album Letters to Ghosts stond gepland voor augustus 2015. Hierop volgend heeft ze in hetzelfde genre (country/pop) haar laatste nieuwe album E.G.O. uitgebracht in juli 2018.

• Officiële site