Louis Léopold Boilly
Louis Leopold Boilly (Bassée, 5 juli 1761 - Parijs, 4 januari 1845) was een Franse schilder, tekenaar en graveur, vooral bekend door zijn schilderijen van het Parijse (straat)leven in de jaren die op de Revolutie volgen.
Als de zoon van een houtbewerker was hij afkomstig uit een bescheiden milieu. Hij gaat op 17-jarige leeftijd als schildersleerling aan de slag bij Dominique Doncre om zich in 1785 in Parijs te vestigen. Na de Salon van 1791, waar zijn werken voor het eerst zien zijn wordt hij bekend door zijn portretten en schilderijen van hoffelijke of pikante thema's.
Een erotisch schilderij brengt hem ook in de problemen. In 1794, wordt hij door de schilder Jean-Baptiste Wicar, een puriteinse revolutionair wegens obsceniteit aangegeven, en het republikeinse Vennootschap van de kunsten klaagt hem aan. Er dreigt een gevangenisstraf maar Boilly weet die af te wenden. Hij produceert dan een reeks schilderijen over patriottische onderwerpen, waaronder de Zege van Marat, die verschillende aspecten van het alledaagse Parijse leven weergeven.
Deze minutieus uitgevoerde schilderijen geven de hele verscheidenheid van het stadsleven, de kostuums die gedragen werden en gebruiken weer in de periode tussen Revolutie en de Restauratie. Zij worden zeer goed door het publiek van de Salon ontvangen, dat hem in 1804 dan ook een gouden medaille toekent. In 1823, produceert Boilly een reeks humoristische lithografieën de Grimassen. Hij werd door de Franse regering onderscheiden met een benoeming tot Ridder in het Legioen van Eer. In 1833 werd hij lid van het Institut de France. Zijn werk, dat in totaal ongeveer vijfduizend portretten en vijfhonderd straatscènes telt, is behalve van artistiek, ook van documentair belang.
Zijn drie zonen, Julien Leopold (1796-1874), Édouard (1799-1854) en Alphonse Leopold (1801-1867), waren eveneens kunstschilders.
zie ook:Sansculotte
 |
Zie de categorie Louis-Léopold Boilly van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |