Lonnie Donegan

Donegan verhuisde reeds in zijn jeugd met zijn moeder naar Londen, nadat zijn ouders gescheiden waren. Geïnspireerd door de blues begon hij gitaar te spelen.

In 1952 tijdens zijn stationering in Duitsland, formeerde hij zijn eigen band, The Tony Donegan Jazzband, terwijl hij reeds banjo speelde in de dixielandband van Chris Barber. Tijdens een optreden als voorgroep van de bluesmuzikant Lonnie Johnson had de presentator de namen verwisseld (Tony Johnson en Lonnie Donegan). De naam Lonnie Donegan werd zijn artiestennaam.

Reeds in 1956 had Donegan zijn eerste hit met zijn versie van Lead Belly's Rock Island Line, die hij opnam met Chris Barbers Jazz Band, waar hij toentertijd speelde. Na de scheiding van Barber volgden verdere hits, waaronder Cumberland Gap (1957), Battle of New Orleans (1959), My Old Man's a Dustman (1960) en Does Your Chewing Gum Lose It's Flavour (on the Bedpost Over Night?) (1961).

Donegans succes duurde voort tot 1962. In 1963 werd hij bij een breder publiek bekend met zijn versie van de spiritual Michael Row the Boat Ashore. In 1966 kreeg hij met de officiële FIFA-WK-song World Cup Willie tijdelijk algemene bekendheid. In 1969 had hij met I'll Never Fall in Love Again voor Tom Jones weer een hit buiten de dixieland- en skiffle-scene. Tussendoor trad hij regelmatig op in Hamburg, waar hij veel jonge muzikanten beïnvloedde, waaronder John Lennon, Pete Townshend, Eric Clapton, Mark Knopfler, Rory Gallagher, Elton John, Rod Stewart, Chris Farlowe en Van Morrison. In 1974 nam hij twee LP's op met de Duitse jazz- en skiffleband Leinemann. In Engeland trad hij daarnaast altijd weer op in publieks- en zomershows met Max Miller.

In 1978 nam hij diverse van zijn vroegere hits opnieuw op met bekende collega's, waaronder Ringo Starr, Elton John, Brian May, Ron Wood en Albert Lee. Het album verscheen onder de titel Putting on the Style. In 1999 trad hij op bij het Glastonbury Festival. In 2000 bracht hij met Van Morrison het album The Skiffle Sessions – Live in Belfast uit. In hetzelfde jaar kreeg hij de Order of the British Empire.

In 1976 kreeg Donegan zijn eerste hartinfarct en moest worden geopereerd. In 1992 werd hij opnieuw geopereerd na een tweede hartinfarct. Donegan overleed in 2002 tijdens een tournee door het Verenigd Koninkrijk, kort voordat hij zou optreden bij een concert ter nagedachtenis aan George Harrison.