Lodewijk Severeijns
Lodewijk Severeijns (Antwerpen, 23 februari 1872 - Schaarbeek, 17 maart 1957) was een Vlaams activist en lid van de Raad van Vlaanderen.
Levensloop
Na middelbare school te hebben gevolgd in het Sint-Ignatiuscollege in Antwerpen, werd Severeijns kantoorbediende en wat later effectenmakelaar.
Actief als Vlaamsgezinde in de Nederduitsche Bond, bekende hij zich tijdens de Eerste Wereldoorlog tot het activisme en werd lid van het radicale Jong-Vlaanderen. Hij wilde Vlaamse onafhankelijkheid, werd lid van de Raad van Vlaanderen en maakte deel uit van het Bureau. Binnen de Raad werd hij voorzitter van de Commissie voor financies.
Onder de schuilnaam Claudius Severus publiceerde hij brochures over de economische achterstand van Vlaanderen en gaf hiervan de schuld aan het Belgische establishment. Alleen de onafhankelijkheid kon hieraan verhelpen, zo luidde zijn betoog.
In november 1918 vluchtte hij naar Nederland, terwijl hij in België bij verstek ter dood veroordeeld werd. Later vestigde hij zich in Duitsland en sympathiseerde er met het naziregime. Hij kwam na de oorlog naar België terug en ging in Brasschaat en nadien in Schaarbeek wonen, zonder nog activiteiten te ontwikkelen, behalve het schrijven van herinneringen.
Publicaties
- Vlaanderen's Weezang, 1916.
- Gerechtigheid, 1916.
- Waarom? Daarom!, 1918.
- Zwerftocht met ontmoetingen en ontdekkingen van een oud filosoof, 1955.
Literatuur
- Daniel VANACKER, Het aktivistisch avontuur, Gent, Academia Press, 1991.
- Luc VANDEWEYER, Lodewijk Severeijns, in: Nieuwe encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Tielt, 1998.