Lodewijk IX van Hessen-Darmstadt

Leven

Hij was een eenvoudig man, een groot soldatenvriend en bevriend met Frederik II van Pruisen. Zijn latere echtgenote Henriëtte had ook contact met Frederik II, die veel respect voor haar had. Na haar dood in 1774 stuurde Frederik een urn naar Darmstadt met de tekst ‘femina sexo, ingenio vir’ (een vrouw van geslacht, een man van geest).
Zijn residentie Pirmasens, die hij ook reeds onder de regering van zijn vader bestuurde, en die aanvankelijk slechts dertig huizen telde, vergrootte hij tot een stad, mede door plaatsing van een garnizoen aldaar. In 1763 verleende hij de plaats stadsrechten.

Na zijn troonsbestijging in 1768 lukte het hem de onder zijn vader geruïneerde financiële situatie van het landgraafschap weer te verbeteren. Hij regeerde op verlichte wijze, bevorderde de cultuur en schafte verschillende misstanden in de justitie, af. Het bestuur verbeterde hij door het aantrekken van bekwame ambtenaren en geleerden uit Noord- en Midden-Duitsland. Zijn hof was een verzamelplaats van Duitse kunstenaars en dichters. Door de Franse Revolutie verloor hij de rechten en inkomsten van de van moederskant geërfde bezittingen in de Elzas. Hij stierf in 1790 en werd opgevolgd door zijn zoon Lodewijk X.

Huwelijk en kinderen

Sinds 12 augustus 1741 was hij gehuwd met Henriëtte Caroline, dochter van Christiaan III van Palts-Zweibrücken, die van Goethe de bijnaam "de grote landgravin" ontving. Uit dit huwelijk werden acht kinderen geboren:

Met Ernestine Rosine Flachsland had hij een buitenechtelijke zoon:

  • Ernst Ludwig von Hessenzweig (1761-1774)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.