Liviu Dragnea

Dragnea werd geboren in Gratia en studeerde aan de Unirea Mathematics-Physics Hogeschool in Turnu Măgurele in 1981. Hierna studeerde hij af aan het Polytechnisch Instituut van Boekarest aan de faculteit Transport in 1987. Daarna werkte hij als autotechnicus in Craiova tot 1990 waarna hij bedrijfsleider werd van verschillende ondernemingen.

Hij werd politiek actief binnen de Democratische Partij. In 1995 werd hij vicevoorzitter van de lokale PD-afdeling van Turnu Măgurele en van het district Teleorman. Ook leidde hij de verkiezingscampagne namens de PD in dit district. In 1996 werd hij verkozen tot gemeenteraadslid in Turnu Măgurele. Tevens werd hij in datzelfde jaar verkozen tot prefect van het district, dat hij zou blijven tot 2000.

In 2000 verliet hij de partij en sloot hij zich aan bij de Sociaal Democratische Partij (PSD). Deze partij won in dat jaar de verkiezingen en Dragnea werd verkozen tot voorzitter van de raad van het district Teleorman. Hij zou in drie opeenvolgende verkiezingen herkozen worden (2004, 2008 en 2012).

Hij is lid van het PSD's Permanent Nationaal Bureau en van de Afdeling Teleorman District. In 2006 werd hij verkozen tot vicepresident voor staatshervormingen en decentralisatie. Hij nam ontslag na het eerste mislukte afzettingsreferendum van president Traian Băsescu. In 2007 leidde hij de PSD-campagne voor de Europese verkiezingen, de eerste die Roemenië meemaakte. Na de landelijke verkiezingen van 2008, die hij voor de PSD mede-coördineerde, werd hij aangewezen als contactpersoon tussen de PSD-ministers in het kabinet-Boc en de partijleiding.

In januari 2009, na het opstappen van Gabriel Oprea, werd Dragnea Minister van Binnenlandse Zaken en Overheidsdiensten. Twaalf dagen later nam hij ontslag omdat hij vond dat hij niet genoeg steun kreeg voor zijn plannen. Hij bleef aan als president van het district Teleorman en bleef kritisch ten opzichte van de PSD-PDL-alliantie (waar hij al vanaf het begin op tegen was). Zo refereerde hij aan Minister van Transport Radu Berceanu als 'een sukkel' en premier Boc karakteriseerde hij als een 'snotneus'.[3] In juli van hetzelfde jaar werd hij aangesteld als secretaris-generaal van de partij.

In 2012 won hij een zetel in het nationale parlement namens het PSD-district Teleorman. Hij gaf een maand later zijn zetel in de districtsraad op alsmede zijn positie als voorzitter van die raad.

Hij werd Minister van Overheidsdiensten en Regionale Ontwikkeling in het kabinet-Ponta en een van de drie vicepremiers. In 2013 verruilde hij zijn positie als secretaris-generaal voor de positie van president van het dagelijks bestuur van de PSD. De positie van vicepremier verloor hij weer in 2014 nadat het kabinet opnieuw werd samengesteld (kabinet-Ponta 2). In 2015 stapte hij op, nadat hij was veroordeeld tot één jaar voorwaardelijk voor zijn aandeel in de stembusfraude bij het tweede (eveneens mislukte) afzettingsreferendum tegen Băsescu in 2012. In het hoger beroep in 2016 verhoogde de Hoge Raad de straf met nog eens een jaar voorwaardelijk.

Nadat Ponta in 2015 opstapte als partijvoorzitter vanwege beschuldigingen van fraude, nam Liviu Dragnea als interim het roer als partijvoorzitter tijdelijk over. In oktober werd zijn voorzitterschap bestendigd nadat hij bij een stemming onder de leden 97% van de stemmen ontving, hij was de enige kandidaat. Bij de verkiezingen van 2016 behield hij zijn zetel in het parlement en werd hij later verkozen tot voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden.

In 2013 kwamen de eerste beschuldigingen aan zijn adres aangaande verkiezingsfraude bij het referendum. De zaak werd aangezwengeld door een voormalig lokaal PSD-lid. Dragnea zou zijn invloed als secretaris-generaal hebben aangewend om lokale overheden aan te moedigen illegale middelen aan te wenden om het opkomstcijfer omhoog te krikken. Zo zouden er stembiljetten toch in de stembus gedeponeerd zijn van mensen die niet gestemd hadden, zouden mensen zijn betaald om te stemmen en zou men mensen in bussen langs meerdere stemlokalen hebben gebracht om ze meerdere keren te laten stemmen. Naast Dragnea werden nog 74 andere personen in staat van beschuldiging gesteld.[4][5]

In 2015 kreeg Dragnea een straf opgelegd van 1 jaar voorwaardelijke gevangenisstraf - voorwaardelijk omdat hij nog geen strafblad had. Hij ging in hoger beroep maar de straf werd hier verhoogd naar twee jaar. Dat was omdat Dragnea volgens de rechter de feiten bleef ontkennen.[6]

Op 13 november 2017 kondigde het anti-corruptieagentschap DNA aan dat ze Liviu Dragnea op verzoek van het Europees antifraudeorgaan OLAF gingen vervolgen wegens het opzetten van een criminele organisatie, het verduisteren van EU-fondsen en misbruik van macht ten tijde van zijn voorzitterschap van het Teleorman-district. Op 21 november werd een deel van zijn bezittingen geconfisqueerd.[7][8] Liviu Dragnea wordt ervan beschuldigd in het geheim aandeelhouder te zijn van Tel Drum, een constructiebedrijf dat verschillende opdrachten uitvoerde binnen het district Teleorman. Via het toekennen van opdrachten vanuit het district zou Dragnea zichzelf verrijkt hebben.

Op 22 juni 2018 werd hij door het Hooggerechtshof (Înalta Curte de Casație și Justiție) veroordeeld tot 3 jaar en 6 maanden gevangenis wegens machtsmisbruik. Zijn voorwaardelijke straf inzake de referendumzaak werd in deze straf verwerkt. Hij werd vrijgesproken van het aanzetten tot valsheid in geschrifte.

De zaak draaide om het aanstellen van twee medewerkers bij het regiokantoor van de DGASPC (Directoraat-Generaal voor sociale voorzieningen en kinderbescherming) van Teleorman in de periode 2006-2012 toen Dragnae lokaal partijvoorzitter was en voorzitter van de raad van het district Teleorman. Deze twee medewerkers waren eigenlijk in dienst bij het partijkantoor van de lokale PSD en zijn nooit op het DGASPC-kantoor verschenen. Dragnea ging in hger beroep. Hij bleef de beschuldigingen ontkennen. Zijn veroordeling werd ook binnen de partij en binnen de regering gezien als politiek gemotiveerd en geïnitieerd door de anti-corruptieaanklagers (DNA) en de geheime dienst (SRI), door de PSD steevast aangeduid als de Parallelle staat.[9][10] Op 27 mei 2019, een dag na de Europese verkiezingen, werd de veroordeling door datzelfde Hooggerechtshof - maar met een andere samenstelling van de rechters en met vijf in plaats van drie rechters - in een hoger beroep bevestigd. Eén rechter stemde tegen omdat hij de samenstelling van het Hooggerechtshof in de vorige veroordeling als illegaal bestempelde. Of dit laatste het geval was lag nog ter beoordeling bij het Constitutioneel hof.[11]

In combinatie met de verloren Europeese verkiezingen betekende dit het einde van het tijdperk-Dragnea in de PSD.[12]