Lillie Langtry

Lillie Langtry (officieel: Emilie Charlotte le Breton) (Jersey, 13 oktober 1853 - Monaco, 12 februari 1929) was een zeer succesvolle Britse actrice. Vanwege haar schoonheid was haar bijnaam Jersey Lily. Ze had enkele prominente minnaars, waaronder de kroonprins Albert Eduard, de latere koning Eduard VII.

Lillie Langtry

Vertrek van Jersey

Emilie was de enige dochter van de dominee van Jersey, William Corbet le Breton. Hij kreeg een onsmakelijke reputatie, en nadat zijn vrouw hem verlaten had, verliet hij Jersey in 1880[1] Als 20-jarige trad zij in 1874 in het huwelijk met de 26-jarige Edward Langtry, een Ierse landbezitter die tevens een jacht bezat: The Red Gauntlet. Hij was de schoonbroer van haar schoonzus. Ze stond erop dat zij vertrokken van de Kanaaleilanden. Na enige tijd werd Lillie ernstig ziek: ze had buiktyfus. Na het herstel volgde zij het advies van haar dokter op om naar Londen te gaan om weer onder de mensen te zijn. Daar leerde zij de kroonprins van Engeland kennen.

Lillie Langtry, door Napoleon Sarony, 1882

Carrière

Lillie Langtry met Sarah Bernhardt in 1887

Na een suggestie van een van haar dierbare vrienden, Oscar Wilde, ging Lillie acteren. In 1879 debuteerde Lillie als actrice in het Londense Haymarket Theater. Een jaar later maakte zij een tournee langs verscheidene Europese landen. Vanaf 1882 trad Lillie op in de Verenigde Staten. In 1886 werd haar gezicht vastgelegd voor een postzegel die uitgegeven werd in Jersey. Eén jaar later echter verkreeg zij de Amerikaanse nationaliteit. Hierdoor zagen kroonprins Albert Eduard en Lillie elkaar niet veel meer. Toch zag zij kans om ook intiem te zijn met de 12 jaar jongere broer van kroonprins Albert Eduard, prins Leopold. De relatie tussen kroonprins Albert Eduard en Lillie ontwikkelde zich langzamerhand tot een correspondentievriendschap.

Dochter

In april 1879 begon Lillie een affaire met Lodewijk Alexander van Battenberg, hoewel zij op dat moment nog altijd een relatie had met een oude vriend, Arthur Clarence Jones. In juni 1880 raakte zij zwanger. Haar man kon niet de vader zijn, en prins Lodewijk geloofde dat het kind van hem was. Lillie ontving geld van de prins van Wales en trok zich terug in Parijs met Arthur Jones. Hier werd op 8 maart 1881 haar dochter, Jeanne Marie, geboren.

Jeanne Marie trouwde in 1902 met de Schotse politicus Sir Ian Malcolm. Zij kregen vier kinderen. Lady Malcolm stierf in 1964.

Lady de Bathe

Lillie had het goed in materialistisch opzicht. Gedurende haar carrière verzamelde zij verschillende huizen, diamanten, geld en renpaarden. In 1897 stierf haar officiële echtgenoot Edward Langtry. Twee jaar later trouwde Lillie met de 19 jaar jongere Hugo de Bathe. Als Lady de Bathe verscheen zij regelmatig aan het Britse hof, waar zij een goede verstandhouding opbouwde met prinses Mary van Teck, de vrouw van de latere koning George V. In de laatste jaren van haar leven hield zij zich bezig met het schrijven van haar memoires die in 1925 werden uitgegeven onder de titel The days I knew.

Lillie Langtry stierf in 1929 in Monaco.

Popsong

In de single Pictures of Lily van de Britse rockband The Who uit 1967 wordt Lillie Langtry bezongen.

Bronnen

  1. Anthony Camp, Royal Mistresses and Bastards: Fact and Fiction 1714-1936, London, 2007, p. 365
Zie de categorie Lillie Langtry van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.