Les Rêveries du promeneur solitaire

Les Rêveries du promeneur solitaire, in het Nederlands Overpeinzingen van een eenzame wandelaar, is een onvoltooid gebleven boek van Jean-Jacques Rousseau, geschreven tussen 1776 en 1778.

Les Rêveries du promeneur solitaire

Beschrijving

Les Rêveries du promeneur solitaire was het laatste werk van een serie die Rousseau schreef tegen het einde van zijn leven; deze werken waren alle sterk autobiografisch van aard. Een ander werk uit deze serie was Les Confessions. Het boek is verdeeld in tien hoofdstukken, "wandelingen" genoemd. De achtste en negende wandeling waren voltooid, maar konden door Rousseau niet meer worden herzien. De tiende wandeling bleef door de dood van Rousseau onvolledig. Het boek werd voor het eerst gepubliceerd in 1782.

De inhoud bestaat uit een mengeling van autobiografische anekdotes, beschrijvingen van landschappen, met name van planten en wat Rousseau verder zag tijdens zijn wandelingen bij Parijs. Verder vermeldde hij zijn gedachten over opvoeding en politieke filosofie.

Rousseau beschrijft in de vijfde brief zijn verblijf aan het Meer van Biel; volgens onder andere Leo Damrosch en Cyrille Offermans een hoogtepunt van het Franse proza.[1]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.