Lenze Koopmans

Lenze Koopmans (Oosterwolde, 17 juni 1943Sondel, 30 oktober 2015) was een Nederlandse hoogleraar en bedrijfscommissaris.[1][2][3]

Lenze Koopmans
Lenze Koopmans (1982)
Persoonlijke gegevens
Volledige naamLenze Koopmans
Geboortedatum17 juni 1943
GeboorteplaatsOosterwolde
Overlijdensdatum30 oktober 2015
OverlijdensplaatsSondel
NationaliteitNederlandse
Werkzaamheden
VakgebiedOverheidsfinancien, Economie van de gezondheidszorg
UniversiteitRijksuniversiteit Groningen
Soort hoogleraargewoon hoogleraar
Portaal    Onderwijs

Biografie

Koopmans studeerde aan de Rijksuniversiteit Groningen rechten. Koopmans behaalde zijn doctoraal Rechtsgeleerdheid in (1965).

In 1968 promoveerde hij bij Prof. Dr. Jan Pen te Groningen op het proefschrift De beslissingen over de rijksbegroting. Het proefschrift was een van de weinige proefschriften waar ooit een tweede druk (1970) van werd uitgegeven.

Koopmans werkte van 1969 - 1972 als inspecteur der Rijks financiën op het ministerie van Financiën.

Lense Koopmans werd in 1972 op 28 jarige leeftijd, de jongste ooit, hoogleraar openbare financiën aan de latere Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR).

In 1971 publiceerde hij een standaardwerk over Overheidsfinanciën dat in het jaar van zijn overlijden de 14e druk beleefde.

In 1975 stopte Koopmans als hoogleraar en ging terug naar het ministerie van financiën. Koopmans werkte van 1975- 1978 daar als plaatsvervangend-directeur-generaal Rijksbegroting.

Koopmans werd, in 1978, door oud-minister Berend Jan Udink, destijds voorzitter van de Raad van Bestuur van OGEM, aangetrokken als lid van de Raad van Bestuur, belast met financiële zaken. Hier introduceerde hij de sterfhuisconstructie, door relatief gezonde en levensvatbare onderdelen af te splitsen van de bedrijfsonderdelen die niet meer te redden waren. Laatstgenoemde onderdelen bleven achter in de oorspronkelijke onderneming, het 'sterfhuis'. De winstgevende activiteiten werden ondergebracht bij een nieuwe moedermaatschappij, in dit geval TBI (Techniek Bouw en Industrie), waarin ze konden blijven voortbestaan. De oorspronkelijke onderneming werd vervolgens failliet verklaard en geliquideerd.

In 1993 inaugureerde hij als hoogleraar Gezondheidszorg aan de Rijksuniversiteit in Groningen met de rede Gezondheidszorg en de economische wetenschap.

In mei 1994 trad Koopmans op eigen verzoek af bij TBI.[4] Na zijn vertrek bij TBI nam hij plaats in het bestuur van Stichting TBI en bekleedde hij vele commissarisfuncties. Van 2007 tot 2013 was hij onder meer voorzitter van de Raad van commissarissen van de Rabobank.

Koopmans was een zoon van Johannes Koopmans en Johanna Brouwer. Uit zijn eerste huwelijk heeft hij twee dochters. Hij trouwde in 1984 met Constance Serline Rosenberg Polak, tolk-vertaalster. Dit huwelijk hield slechts kort stand. In de 20 jaren daarna woonde hij tot zijn dood samen en kreeg uit deze relatie nog een zoon.

Hij overleed op 30 oktober 2015 op 72-jarige leeftijd na een langdurige ziekte.[5]

Koopmans was altijd soignee. Koopmans had een voorliefde voor Porsches, "de enige luxe die hij zich permitteerde". Tijdens zijn OGEM-periode en daarna verplaatste hij zich in een Daimler. Toen hij met pensioen ging werd deze ingeruild voor een Porsche.

Aangesproken op zijn Porsche bitste Koopmans terug dat hij slechts een huis had, een auto en geen boot.

Uitspraak

  • De cyclus van CEO's, van hero to zero, is doorgaans kort.

Bibliografie

  • Dr. L. Koopmans, 'De beslissingen over de rijksbegroting', academisch proefschrift eerste druk 1968, tweede druk 1970
  • L. Koopmans, Overheidsfinanciën. Haarlem, 1971.
Zie de categorie Lense Koopmans van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.