Leendert Huibert van der Meiden

Van der Meiden werd geboren in een gezin dat behoorde tot de Nederlandse Hervormde Kerk. De lezing van een bundel preken van de oudvader Jodocus van Lodenstein brengt een geestelijke ommekeer in zijn leven teweeg. Omdat de prediking in de hervormde gemeente geen antwoord op zijn diepste zielenvragen geeft, gaat hij op zoek naar een plaats waar dat wel gebeurt. Zo komt hij terecht onder de prediking van de christelijke gereformeerde ds. jacobus Wisse in Den Haag.

In 1905 werd hij als student ingeschreven aan de Theologische School, die toen in Rijswijk was gevestigd en later in Den Haag. In 1912 was Van der Meiden beroepbaar. Op 17 november 1912 werd Van der Meiden predikant in Enschede, daarna in Dordrecht en van 1927 tot 1938 was hij werkzaam in Den Haag.

In 1938 werd hij hoogleraar Oude Testament, Nieuwe Testament en de ambtelijke vakken. Op 16 september 1938 houdt hij zijn inaugurele rede over ‘De betekenis der exegese voor den Dienst des Woords'. Kenmerkend voor Van der Meiden was de uiterste zorgvuldigheid waarmee hij te werk ging in de omgang met de Schrift. In zijn wetenschappelijke arbeid was hij vooral gericht op de toerusting voor de prediking. Van der Meiden wees allegoriseren af, maar wilde op een geestelijke wijze de Schriften verstaan. Een goed predikant is voor Van der Meiden in de eerste plaats een secure exegeet. Uit de exegese komt de bevindelijke toepassing op, nooit omgekeerd. Van der Meiden was er diep van overtuigd dat de ware omgang met de Schrift bevindelijk van aard is. Over dit onderwerp verscheen een boekje van zijn hand: ‘Wat is bevinding?’. Van der Meiden wijst de allegorische methode af die afvoert van 'Schriftuurlijke bevinding', evenals een eenzijdig benadrukken van verbond en beloften, waarbij voor de Schriftuurlijke beleving van het heil geen plaats is.

Prof. L.H. van der Meiden heeft een boekje over 'bevinding' geschreven, waarin hij een aantal elkaar aanvullende definities over bevinding geeft. Hij schrijft: "bevinding is dat wat de ziel ondervindt als de Geest werkt in het hart, de liefde van Christus het hart vervult, de verzoening met God genoten wordt, maar ook: wat gelovigen missen en lijden in duisternis en twijfel en doormaken in verachtering der genade en bestrijding, naar de Schrift." [1]

Hoewel Van der Meiden een onbetwist vertegenwoordiger genoemd kan worden van de rechterflank van de Christelijke Gereformeerde Kerken weerhield dit hem niet toe te treden tot de 'revisiecommissie-Oude Testament' die in 1954 werd geïnstalleerd. Behalve Van der Meiden (Apeldoorn) nam een breed scala aan theologen hieraan deel. De commissie bestond uit: dr. G. Ch. Aalders (VU), dr. M.A. Beek (vrijzinnig Hervormd), dr. A.H. Edelkoort (Rijksuniversiteit Groningen), dr. W.H. Gispen (VU) en dr. Th. C. Vriezen (Rijksuniversiteit Groningen) De revisiecommissie startte in 1954 met de opdracht: zoveel mogelijk verbeteren van de NBG-vertaling 1951. [2]

De samenstelling van deze commissie was erg breed, hetgeen mede de weerzin opwekte bij de rechterflank van de gereformeerde gezindte ten aanzien van de NBG-vertaling. Van der Meiden heeft moderne invloeden tijdens de revisie tot zijn spijt niet kunnen tegenhouden. [3] Wel heeft hij veel nuttige arbeid dat door de commissie is verricht verdedigd. Van der Meiden heeft nooit gestreden voor de invoer van de NBG-vertaling in de Christelijke Gereformeerde Kerken.

In 1954 ging Van der Meiden met emeritaat. Na zijn emeritaat gaat hij nog veelvuldig voor in zijn woonplaats Den Haag. Op zondag 18 november 1962 preekt hij voor het laatst, over de woorden: "Maar het zij verre van mij dat ik zou roemen, anders dan in het kruis van onze Heere Jezus Christus; door Welke de wereld mij gekruisigd is, en ik der wereld." Kort daarop overlijdt hij en onder grote belangstelling werd hij begraven op de begraafplaats Oud Eik en Duinen in Den Haag.

• Uitgeverij ‘Om Sions Wil’ heeft recent een boekje uitgegeven Liefde voor het Woord, met onder andere een bijdrage van prof. A. Baars, G. Koffeman en ds. A. van den Weerd. Er ontbreekt echter nog veel informatie over zijn betekenis als persoon en hoogleraar.

• Die u het Woord Gods gesproken hebben, kanttekeningen bij het leven en sterven van ds. J.J. Jongeleen, Prof. L.H. van der Meiden, en Prof. J.J. van der Schuit

• 10-delige Artikelenserie Van der Meiden door ds. M.C. Tanis, in Bewaar het Pand (2004) te raadplegen op www.digibron.nl

• Preken van ds. L.H. van der Meiden op www.bewaar het Pand.nl

• Geslagen, maar geen pijn gevoeld (1918)
• Niet wijzer dan God (1920)
• Eigen kerkelijk leven
• Gods miskenning in oogstzegen (1922)
• Schriftcritiek en Schriftgezag (1923)
• De keuze des geloofs (1923)
• Uit den Geest geboren, vijf preken (1925)
• Het Schriftgezag (1926)
• Van vat in vat, vijf preken (1927)
• Het Merkteeken van het Beest (1928)
• De strijd des geloofs (1929)
• De kinderdoop (1930)
• Een afgehoereerd volk bedreigd en vermaand (1931)
• Een voorganger herdacht, uit het leven en werk van ds. J.W. van Ree (1890-1934)
• Gereformeerde Verbondsbeschouwing en Opvoeding (1936)
• Genaderoem in ambtelijk leven (1937)
• Volkomen werk en onnutte knechten (1938)
• De betekenis der exegese voor den Dienst des Woords, rede bij de aanvaarding van het Hoogleraarsambt (1938)
• Allegorische prediking, rede bij de overdracht van het rectoraat (1946)
• De klaagliederen van Jeremia
• Wat is bevinding? (1951)
• De nieuwe vertaling van den Bijbel, rede bij de overdracht van het rectoraat (1952)
• Zijn ja en uw amen (1959)
• De lichtpoort boven de nachtspelonken (1962)
• Roemen in het Kruis van Christus, gedachtenispreek (1962)
• Geloofskracht in levenssmart, D.J. Van Brummen (z.j.)

• J. van Genderen, 'Meiden, Leendert Huibert van der', in: Biografisch lexicon voor de geschiedenis van het Nederlands protestantisme 1 (1978), p. 174-175.
• Interview met ds. J. Brons over ds. L.H. van der Meiden Een bescheiden Schriftgeleerde, Reformatorisch Dagblad 4 januari 2012