Lawrence Summers

Lawrence Henry (Larry) Summers (New Haven (Connecticut), 30 november 1954) is een Amerikaans econoom, hoogleraar en politicus van de Democratische Partij. Hij was de 75e minister van Financiën van 1999 tot 2001 onder president Bill Clinton. Van 2009 tot eind 2010 was hij de 8e directeur van de Nationale Economische Raad. Als zodanig was Summers een van Obama's belangrijkste adviseurs en maakte hij deel uit van de Executive Office of the President.

Lawrence Summers
Lawrence Henry Summers
Geboren	30 november 1954 New Haven (Connecticut)
Politieke partij	Democratische Partij
Partner	Elisa New
Beroep	Politicus Econoom Hoogleraar
Religie	Joods
Handtekening
8e directeur van de Nationale Economische Raad
Aangetreden	20 januari 2009
Einde termijn	31 december 2010
President	Barack Obama
Voorganger	Keith Hennessey
Opvolger	Gene Sperling
Rector magnificus van Harvard-universiteit
Aangetreden	1 juli 2001
Einde termijn	20 juni 2006
Voorganger	Neil Leon Rudenstine
Opvolger	Drew Gilpin Faust
75e minister van Financiën
Aangetreden	2 juli 1999
Einde termijn	20 januari 2001
President	Bill Clinton
Voorganger	Robert Rubin
Opvolger	Paul O'Neill
3e onderminister van Financiën
Aangetreden	20 mei 1995
Einde termijn	2 juli 1999
President	Bill Clinton
Voorganger	Frank Newman
Opvolger	Stuart Eizenstat
Hoofdeconoom van de Wereldbank
Aangetreden	1991
Einde termijn	1993
Voorganger	Stanley Fischer
Opvolger	Michael Bruno
Portaal    Politiek

Summers was van 1991 tot 1993 hoofdeconoom van de Wereldbank en van 2001 tot 2006 president van de Harvard-universiteit. Voorts is hij professor aan de Kennedy School of Government van Harvard. Als econoom is Summers werkzaam op een breed terrein, van openbare financiën tot macro-economie en voorstander van een empirische lijn.

Zijn uitspraken werden hem niet altijd in dank afgenomen; zo moest hij aftreden als president van Harvard, onder meer vanwege zijn verklaring waarom meer mannen dan vrouwen topposities innemen in wetenschap en techniek.[1] Hij bekritiseerde de verlaging van de kredietwaardigheid van het land door kredietbeoordelaar Standard & Poor's, van AAA naar AA-plus, hij waarschuwde dat de Verenigde Staten in een nieuwe recessie terecht kunnen komen. Hij benadrukte dat de Verenigde Staten in staat zijn om de rekeningen te betalen en herhaalde het eerder uitgesproken standpunt van het Witte Huis dat de verlaging van de kredietwaardigheid door Standard & Poor's gebaseerd is op verkeerde berekeningen.[2]

In 2013 maakte Summers een kans om Ben Bernanke bij de Federal Reserve op te volgen.[3] Vier Democratische senatoren die in het bankencomité van de Senaat zitten, hadden al aangegeven tegen Summers te zullen stemmen. Dat comité mag als eerste beslissen of ze akkoord gaat met de nominatie van de president. Democraten spraken ook hun voorkeur uit voor Janet Yellen, een partijgenoot.[3] Summers kreeg ook tegenstand van meer dan tweehonderd economen die een open brief steun aan Yellen betuigden.[3] Vanwege de verwachte tegenwerking trok Summers medio september 2013 zijn kandidatuur voor de positie in.