La Primavera (schilderij)

La Primavera is een schilderij van de Italiaanse kunstschilder Botticelli uit Florence. Het is geschilderd in diens typische, heldere stijl met scherpe contouren en sierlijke vormen. Botticelli schilderde verfijnde, haast precieuze, bevallige en bijna gewichtloze gestalten die uit de klassieke mythologie komen. Het schilderij is een voorbeeld van profane/wereldlijke kunst.

La Primavera
Museum	Galleria degli Uffizi
Locatie	Florence, Italië
Kunstenaar	Sandro Botticelli
Jaar	circa 1482
Type	tempera op paneel
Afmetingen	202 × 314 cm
Portaal    Kunst & Cultuur

Het betekent De Lente. Het schilderij hangt in zaal 10 van het museum Uffizi in Florence. Het is in circa 1482 geschilderd, en is vrijwel zeker besteld als geschenk door Lorenzo de Medici 'Il Magnifico', voor zijn achterneef Lorenzo di Pierfrancesco de' Medici. Het schilderij is halverwege de 19de eeuw voor het eerst voor het grote publiek ten toon gesteld.

Het schilderij is 203 × 314 cm groot, een formaat dat voorheen was voorbehouden aan godsdienstige schilderijen. Bij tapisserieën waren dergelijke formaten wel gebruikelijk met wereldlijk onderwerpen maar waren veel duurder dan schilderijen. "'La Primavera"' kan oorspronkelijk heel goed bedoeld zijn als een goedkoop surrogaat. De vlakke compositie heeft iets tapijtachtigs, evenals de met bloemen bestrooide grond. Het schilderij heeft een mythologisch onderwerp met Venus in het midden en de geblinddoekte Cupido die boven haar hoofd zweeft. De andere figuren zijn, van links naar rechts, Mercurius, de drie gratiën, Flora, de godin van de bloemen en van de lente, de aardnimf Kloris en Zephyros, de westenwind. Het is geen voorstelling van een specifiek tafereel uit de klassieke mythologie en men heeft dan ook een ontstellend groot aantal interpretaties aangedragen. De meest aannemelijke interpretatie is humanistisch wat het Florentijnse denken van die tijd typeert.[1] Venus vertegenwoordigt de menslievendheid waarin zij onderscheid maakt tussen het materieel en het spirituele. Zeer opmerkelijk aan het schilderij zijn de bloemen: er zijn meer dan vijfhonderd verschillende soorten afgebeeld, vaak tot in het kleinste detail. Deze bloemen bloeien overigens niet allemaal in de lente; wat dat betreft heeft Botticelli enige artistieke vrijheid genomen.

De schilder en theoreticus Giorgio Vasari omschrijft de Primavera eenvoudig weg als 'Venus die door De drie gratiën met bloemen wordt getooid; aanduiding van de lente'. Hierop doorgaand vertonen wetenschappers de neiging om verschillende wegen in te slaan - een aanwijzing dat de renaissancistische bedenker van allegorieën tot op zekere hoogte geslaagd zijn in de kunst van het verhullen van betekenissen.