L'Aventure Michelin

De museumroute begint met de ontwikkeling van rubberen banden, omdat de Michelinbroers het idee kregen om naast stuiterballen rubber ook te gebruiken voor banden. Ze stichtte het bedrijf in het jaar 1889. Michelin had in het jaar 1891 de opblaasbare fietsband ontwikkeld, die verwisseld kon worden. Door sponsoring van wielerwedstrijden, zoals Parijs-Brest-Parijs, werd deze gepromoot. Vervolgens is de ontwikkeling van banden te zien voor respectievelijk rijtuigen, landbouwvoertuigen, auto’s, vrachtwagens en motorfietsen. Hierbij is ook te zien hoe er banden worden gemaakt uit de grondstoffen rubber, zwavel, katoen en staal. Ook het pionieren van Michelin met militaire vliegtuigen rond de Eerste Wereldoorlog komt aan bod. Tot slot wordt de ontwikkeling van de staalgordelband uit de doeken gedaan. Dit type banden zijn energiezuiniger en slijten minder snel dan diagonaalbanden.

In de eerste helft van de twintigste eeuw heeft Michelin voertuigen op banden ontwikkeld voor gebruik op regulier spoor. Reizigers vonden het comfort fijn, maar dit werd geen groot succes. Bij de receptie van het museum staat wel een witte Micheline genaamd Vintsy. Deze railbus is in 1952 gebouwd en jarenlang in Madagaskar gebruikt. Na jaren niet gebruikt te zijn is deze aldaar opgeknapt en naar het museum gebracht.

Het concern staat bekent om zijn reclamecampagnes onder leiding van het Michelinmannetje Bibendum. Deze figuur was in de beginjaren uit fietsbanden opgebouwd en daarna uit autobanden. Naast sponsoring van de wielersport in de eerste decennia van haar bestaan was het bedrijf tussen 1977 en 2001 betrokken bij de Formule 1. In het museum komen ook de reisgidsen en wegenkaarten van Michelin aan bod, die als doel hadden om het gebruik van banden te stimuleren.

Zie de categorie L'Aventure Michelin van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.