Kloosterkerk Thesinge

De kloosterkerk van Thesinge is het overblijfsel van een groot kloostercomplex Germania in de plaats Thesinge in de Nederlandse provincie Groningen.

Kloosterkerk van Thesinge
De Sint-Felicitaskerk van Thesinge
Plaats	Thesinge
Denominatie	Nederlandse Hervormde Kerk
Coördinaten	53° 16′ NB, 6° 39′ OL
Gebouwd in	13e eeuw
Restauratie(s)	1972
Gesloopt in	1786, met uitzondering van het koor
Gewijd aan	Felicitas met haar zeven zonen
Monumentale status	Rijksmonument
Monumentnummer	9795
Architectuur
Stijlperiode	Romanogotisch
Toren	dakruiter
Interieur
Preekstoel	1630
Orgel	Roelf Meijer, 1873
Afbeeldingen
Portaal    Christendom

De kerk maakte oorspronkelijk deel uit van het klooster Germania. Dit klooster was een zogenaamd dubbelklooster: een klooster voor mannen en een klooster voor vrouwen. Het klooster werd gebouwd op het einde van de 12e eeuw door benedictijner monniken op de plek van een al langer bestaand dorp.[1] Het klooster is gebouwd op een lage wierde en gefundeerd op palen. Omdat het veen rondom is ingeklonken en vergaan door erosie staat de kerk hoger dan de omgeving. De beschermheilige van klooster en kerk was de heilige Felicitas met haar zeven zonen. Het klooster had een aanzienlijk grondbezit van circa 1400 hectare in diverse plaatsen in Groningen. De kloosterlingen hielden zich bezig met landontginning en waterschapsbeheer. Ook deden zij uitspraken bij conflicten.[2] Het klooster bezat een eigen schrijfatelier, waar boeken werden geschreven. Een van de nonnen die deze boeken illustreerde was Stine Dutmers. Het was een van de twee kloosters met een dergelijk atelier in de provincie Groningen.[3] De huidige kerk behoorde bij het klooster en werd rond 1250 gesticht. De kloostergebouwen werden tussen 1584 en 1594 tijdelijk verlaten en gedeeltelijk vernield, maar daarna weer in gebruik genomen. De laatste nonnetjes stierven kort na 1627. De kloosterkerk werd in 1786 gedeeltelijk afgebroken. Het koor werd verlaagd en is het enige overblijfsel van het gehele complex.[4]

De preekstoel dateert uit 1630. Het eenklaviers kerkorgel, gebouwd door de Veendammer orgelbouwer Roelf Meijer, is van 1873.[5] Het heeft zeven registers en een aangehangen pedaal. De kerk heeft geen toren, maar een dakruiter. De in 1943 door de Duitsers weggehaalde klok werd in 1948 vervangen. In 1971 werd de kerk overgedragen aan de Stichting Oude Groninger Kerken.