Kinderlokker
Een kinderlokker is een meerderjarige persoon die contact probeert te krijgen met een kind om deze te ontvoeren.
Vaak heeft een kinderlokker seksuele bedoelingen. Toch hoeft dit niet altijd zo te zijn. Andere misdrijven zoals gijzeling of moord uit niet-seksuele motieven zijn evenzeer mogelijk. Het is ook mogelijk dat de kinderlokker slechts het gezelschap van het kind verkiest, bijvoorbeeld omdat hij wegens bepaalde geestelijke trauma's volwassenen als te bedreigend ervaart, mentaal nog op het niveau van een kind staat, getraumatiseerd is door het overlijden van het eigen kind, of simpelweg aan het syndroom van Peter Pan leidt.
Het fenomeen 'kinderlokker' keert regelmatig terug in de media maar zijn niet zelden loos alarm of een broodjeaapverhaal. Verhalen waarbij kinderlokkers opereren in witte bestelbusjes om kinderen te lokken vanwege hun organen bestaan in de media in Nederland sinds 2014 en in andere landen al langer. Mensen attenderen hierbij elkaar op witte bestelbusjes in een wijk die worden aangezien voor kinderlokkers, het zogenaamde wittebusjessyndroom. Daadwerkelijke ontvoeringen met witte busjes hebben in Nederland niet plaatsgevonden. Ontvoeringen van kinderen zijn uiterst zeldzaam.[1][2]
Werkwijze
De werkwijze van een kinderlokker is het winnen van het vertrouwen van het kind. Dit maakt het mogelijk het kind mee te tronen naar zijn woning of een afgezonderde locatie zonder dat er dwang aan te pas komt. Een kinderlokker zal een kind uitzoeken dat alleen is of slechts samen met een ander kind, en blijft ver uit de buurt van andere volwassenen. Sommige kinderlokkers zijn geduldig en investeren eerst langdurig in de relatie (grooming) voor ze hun slag slaan.
Maatschappelijke opvatting
Over wat toelaatbaar is en wat juist laakbaar in de omgang met kinderen, wordt in verschillende tijden en in verschillende culturen zeer uiteenlopend gedacht. In onze hedendaagse maatschappij is het meevoeren van kinderen zonder uitdrukkelijke toestemming van de ouders, strafbaar. Bovendien wordt het in brede kring zeer sterk afgekeurd, en het roept hevige, afwijzende emoties op. Kinderen worden dan ook vaak tijdens hun opvoeding bang gemaakt voor de kinderlokker als boeman of kinderschrik, en er wordt hen op het hart gedrukt dat ze nooit en te nimmer met een vreemde mogen meegaan en dat ze ook vooral niets van hen mogen aannemen. Onderwijzers en anderen die met kinderen werken zijn zeer alert op kinderlokkers (als bijvoorbeeld het kind door een ander dan de ouders wordt opgehaald, of telkens een vreemd persoon op het schoolplein rondhangt bij wie duidelijk geen kind hoort). Personen (met name mannen) die zonder duidelijke reden alleen bij een school of speelplaats rondhangen worden met wantrouwen bekeken. Sommige kleuterscholen en kinder(dag)verblijven geven kinderen slechts mee aan van tevoren afgesproken personen die zich soms zelfs moeten legitimeren.
Begripsafbakening
Een kinderlokker kán kindermisbruik of een ander misdrijf als gijzeling als oogmerk hebben, maar de doelstelling kan ook beperkt blijven tot het zoeken van gezelschap van het kind; al dan niet doordat maatschappelijke druk de handelende persoon weerhoudt van verdere stappen. Wellicht gaat de kinderlokker echt met het kind alleen maar even bij de McDonald's eten of gaan ze inderdaad samen zijn paarden bekijken en brengt hij het kind daarna keurig terug. Ook dan blijft het oordeel van de omgeving negatief. Een kind wordt immers geacht niet zelf voor de eigen belangen op te komen en mag slechts met de toestemming van de ouders of voogd met een derde mee.
Trivia
- Ook de Rattenvanger van Hamelen was, met geheel andere oogmerken, een kinderlokker.
| Bronnen, noten en/of referenties |