Kersti Kaljulaid

Kaljulaid studeerde in 1992 aan de Universiteit van Tartu cum laude af in de genetica. In 2001 rondde ze een masteropleiding bedrijfskunde af.[1] Aan het einde van de jaren negentig werkte ze onder meer voor Hansabank.[1] Ze was van 12 april 1999 tot februari 2002 werkzaam als economisch adviseur voor Mart Laar tijdens diens tweede zittingsperiode als premier.[2] Hierna werkte ze als directrice van de energiecentrale in Iru.[1] Ze zit tevens in de raad van bestuur van de Universiteit van Tartu.[3][4]

Kaljulaid werd in februari 2004 door Estland, dat in mei 2004 zou toetreden tot de Europese Unie, voorgedragen voor het lidmaatschap van de Europese Rekenkamer (ERK). Het Europees Parlement keurde deze voordracht op 5 mei 2004 goed (526 voor- en 19 tegenstemmen) en twee dagen later werd Kaljulaid lid van de ERK.[5] Ze was in het begin van haar ambtsperiode lid van Kamer II (structuurbeleid, vervoer, onderzoek en energie).[1] Een verlenging van haar ambtstermijn met nogmaals zes jaar werd op 7 mei 2010 door het Europees Parlement met 561 voor- en 13 tegenstemmen goedgekeurd.[6] Sinds 2010 maakte ze deel uit van de CEAD-kamer (coördinatie, evaluatie, certificering en ontwikkeling) en van Kamer I (instandhouding en beheer van de natuurlijke hulpbronnen) van de ERK.[1][7][8]

In het najaar van 2016 werd Kaljulaid naar voren gedragen als kandidaat voor het Estische presidentschap, nadat de politieke partijen er niet in slaagden in de eerste ronde een opvolger voor Toomas Hendrik Ilves te vinden. Kaljulaid werd als consensusfiguur door 81 van de 101 stemgerechtigden verkozen, en werd zo de eerste vrouwelijke president van Estland.

• Lijst van leden van de Europese Rekenkamer

• Eurominutid
• Kaljulaiu seadsid presidendikandidaadiks 90 riigikogu liiget