Keiga Kawahara

Keiga Kawahara (Japans: 川原慶賀, tevens bekend als Taguchi Takumi en Toyosuke, Nagasaki, 1786–1860?) was een Japans kunstschilder uit de late Edoperiode. Hij schilderde voorwerpen, groepen mensen, landschappen en verder dier- en plantensoorten en portretten op de Nederlandse factorij van Dejima, maar ook in Edo, Kyoto en Nagasaki. Zijn werk berust bij Japanse musea (ongeveer 100 werken) maar vooral bij musea in Nederland (ongeveer 1000 werken). In zijn Japanse naam is Kawahara de geslachtsnaam.

Keiga Kawahara
Persoonsgegevens
GeborenNagasaki, 1786
Overleden1860?
Geboorteland Japan onder het Tokugawa-shogunaat
Beroep(en)Kunstschilder
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur
Nederlanders met een Indonesische bediende, Kawahara Keiga, rond 1820-1830.

Loopbaan

Kawahara werd geboren in Nagasaki als zoon van de schilder Kawahara Kozan. Hij was leerling van de Japanse schilder Ishizaki Yushi (1768-1846). Van 1811 tot 1842 tekende en schilderde Keiga op de Nederlandse factorij in Dejima, Nagasaki, met speciale toestemming van het Japanse Tokugawa-shogunaat. Op verzoek van opeenvolgende directeuren van de factorij documenteerde hij vele aspecten van het leven in Japan en op Dejima in het bijzonder. Van 1823 tot 1829 tekende en schilderde Kawahara voor de dokter en plantkundige Philipp Franz von Siebold honderden Japanse soorten planten en dieren. Hij ging mee met Siebold op zijn hofreis naar Edo, en schilderde daar en onderweg voorwerpen, straattaferelen en bijeenkomsten aan het hof. In 1829 werd hij gevangengezet door de regering vanwege betrokkenheid met het spionageschandaal van Siebold, die Japan uitgezet werd. In 1842 werd Kawahara opnieuw veroordeeld, deze keer omdat hij op zijn schilderij van de haven van Nagasaki de tekens van adellijke families zichtbaar waren. Hij moest uit Nagasaki vertrekken. Maar in 1846 maakte hij vijf plafondschilderingen in de grote zaal van de Boeddhistische tempel tempel Wakimisaki Kannon, gelegen in wat nu Wakimisakimachi, Nagasaki-shi, Nagasaki heet.

Al eerder, in 1825, was Carl Hubert de Villeneuve (1800-1874) naar Dejima gekomen om Kawahara de principes van Westerse schildertechnieken bij te brengen. Daardoor kon Keiga deze invoeren in de traditionele Japanese schilderkunst. Kawahara's biologische afbeeldingen waren onontbeerlijk voor biologische publicaties van de biologen Coenraad Jacob Temminck en Hermann Schlegel.[1][2]

Technieken

Kawahara maakte aquarellen/gouaches op papier voor zijn biologische werk en werkte verder op zijde en hout.

Galerij van Kawahara's werk

Museumcollecties met zijn werk

Bijvoorbeeld

Zie ook

Bronnen

  • O-jewel.tumblr.com: Kawahara's botanical art
  • Oijen, M.J.P. van: A short history of the Siebold collection of Japanese Fishes in the National Museum of Natural History, Leiden, The Netherlands. Catalogue of the Aquatic world of von Siebold. Nagasaki Museum of History and Culture, 2007
  • Forrer, Matthi: Kawahara Keiga, Rijksmuseum voor volkenkunde (Leyde, Pays-Bas), cop. 1987
  • Kawahara Keiga: Picture book Vol.2 “botanical art”, Far East Amur adonis

Referenties

  1. Philipp Franz von Siebold; C J Temminck; H Schlegel: Fauna Japonica, Leiden, J.G. Lalau, 1838 (or 1834-1850?) Keiga Kawahara in bibliotheken (volgens de WorldCat-catalogus)
  2. Temminck and Schlegel, 1844
Zie de categorie Kawahara Keiga van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.