Kasteel van Sedan
Het Kasteel van Sedan (Frans: Château fort de Sedan) in de Noord-Franse stad Sedan in het departement Ardennes in de regio Grand Est is een van de grootste burchten van middeleeuwse oorsprong van Europa met een oppervlakte van 35.000m2 op 7 niveaus. Het is het enige overblijfsel van de voormalige fortificaties in en rond de stad. In 1870 (de nederlaag in de Frans-Duitse Oorlog) werden de meeste verdedigingswerken vernietigd, behalve het kasteel.
Aan de oorsprong ligt een priorij van Benedictijnen die vermeld werd in 1306. Évrard II de La Marck-Arenberg werd eigenaar van de site vanaf 1424 en bouwde rond de priorij en kerk een driehoekige versterkte burcht op een heuvel van 200 meter. Zoon Jean I de La Marck bouwde het verder uit als versterking. Vooral Robert II de La Marck, de kleinzoon van Jean, voegde begin 16de eeuw nog belangrijke versterkingen en moderniseringen toe. In het tweede deel van de 16de eeuw kwamen er nog bastions bij. De volgende eeuwen werd het verder uitgebouwd en aangepast om artilleriebeschietingen te weerstaan. Het kasteel werd omgevormd tot een vestingswerk en onderkomen voor een garnizoen. In 1699 liet Vauban aanpassingswerken uitvoeren afgestemd op de nieuwere artillerie.
Het kasteel was de verblijfplaats van de heren, later prinsen van Sedan die ook hertog van Bouillon waren. In 1650 werd het prinsdom Sedan aangehecht bij Frankrijk en kwam er een gouverneur voor Frankrijk aan het hoofd van het prinsdom Sedan.
 |
Zie de categorie Château de Sedan van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |