Karl Hanke
Karl Augustus Hanke (Lauban, Silezië, 24 augustus 1903 - platteland Bohemen, 8 juni 1945) was een ambtenaar van de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP). Hij diende als gouverneur (Gauleiter) van Neder-Silezië van 1940 tot 1945 en hij was ook voor veertig dagen in 1945 de laatste Reichsführer-SS.
Karl Augustus Hanke
| ||||
 | ||||
Karl Hanke, februari 1945 | ||||
| Bijnaam | "Beul van Breslau" | |||
| Geboren | 24 augustus 1903 Lauban, Silezië, Koninkrijk Pruisen | |||
| Overleden | 8 juni 1945 platteland Bohemen, Tsjecho-Slowakije | |||
| Land/zijde | .svg.png){kind=small} | |||
| Onderdeel |  Allgemeine-SS   | |||
| Dienstjaren | 1934 - 1945 | |||
| Rang |  | |||
| Eenheid | 6. SS-Standarte 3. Panzer-Division (Wehrmacht) 7. Panzer-Division (Wehrmacht) | |||
| Bevel | Vice-president van de Reichskulturkammer (19 januari 1938 - 28 januari 1941)[1] Gauleiter van Lager-Silezië (28 januari 1941 - 6 mei 1945)[1] Reichsverteidigungskommissar Wehrkreis VIII (9 februari 1941 - 16 februari 1942)[1] | |||
| Slagen/oorlogen | Tweede Wereldoorlog
| |||
| Onderscheidingen | Zie decoraties | |||
| ||||
Hij verklaarde de grote Duitse stad Breslau op bevel van Hitler tot Festung Breslau, dwong de bevolking lange tijd niet te evacueren voor het Rode Leger, dwong de Volkssturm barricades op te werpen, inspecteerde zelf de verdedigingswerken rond de stad, leidde maandenlang het verzet in de omsingelde stad, maar vluchtte dagen voor de overgave van de Festung (6 mei 1945) met een Fieseler Fi 156 Storch. Hij werd later in Bohemen op de vlucht uit een gevangeniskamp doodgeschoten door Tsjechen of Amerikanen.
Triviaal
Hanke had in 1938 een relatie met Magda Goebbels[1].
Militaire loopbaan
- SS-Anwärter: 15 februari 1934[1]
- SS-Sturmbannführer: 7 augustus 1934[2][1]
- SS-Obersturmbannführer: 20 april 1935[2][1]
- SS-Standartenführer: 15 september 1935[2]
- SS-Oberführer: 20 april 1937[2][1]
- Unteroffizier der Reserve (Heer): juli 1939
- Leutnant der Reserve (Heer): 1939[1]
- Oberleutnant der Reserve (Heer): januari 1940[1]
- SS-Brigadeführer: 9 maart 1941 (met ingang van 30 januari 1941)[1]
- SS-Gruppenführer: 20 april 1941[1]
- Hauptmann der Reserve (Heer): 30 januari 1942[1]
- SS-Dienstaltersliste van 30 januari 1942 geeft aan de rang van Hauptman in het Heer, maar de SS-DAL van 9 november 1944 blijkt het Leutnant der Reserve.
- SS-Obergruppenführer: 30 januari 1944[1]
- Reichsführer-SS en Chef der Deutschen Polizei: 29 april 1945[1]
Registratienummers
Decoraties
- IJzeren Kruis 1939, 1e klasse (11 juni 1940) en 2e klasse (mei 1940)[1]
- Kruis voor Oorlogsverdienste, 1e klasse en 2e klasse[3][1]
- Gewondeninsigne 1939 in zwart in 1939[3]- 1940[1]
- Panzerkampfabzeichen in zilver in 1940[3][4][1]
- Ehrendegen des Reichsführers-SS[2][3][4]
- SS-Ehrenring[3][4]
- Gouden Ereteken van de NSDAP[3][4]op 30 januari 1938[1]
- Dienstonderscheiding van de NSDAP in zilver en brons[3]
- Gouden Ereteken van de Hitlerjeugd met Eikenloof op 30 augustus 1941[3][4][1]
- Duitse Orde, 2e klasse op 12 april 1945 (voor de verdediging van Festung Breslau)[3][4][1]
- Erekruis voor de Wereldoorlog
- Duits Olympisch Ereteken, 2e klasse[1] in 1936
- Ehrenwinkel der Alten Kämpfer
- Dienstonderscheiding van de SS, 2e, 3e en 4e graad
- Duitse Kruis in goud
- Duitse Ruiter Onderscheiding in zilver op 4 november 1938[1]
- Julleuchter op 16 december 1935[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Reichsführer-SS in nazi-Duitsland | |
|---|---|---|
|
Julius Schreck (1925-1926) · Joseph Berchtold (1926-1927) · Erhard Heiden (1927-1929) · Heinrich Himmler (1929-1945) · Karl Hanke (1945) | ||
 |
Zie de categorie Karl Hanke van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |