Kabinetten-Smuts

Generaal Jan Smuts (SAP) volgde na het overlijden van generaal Louis Botha (SAP) in september 1919 op als premier van Zuid-Afrika. Bij de parlemenstverkiezingen van 20 maart 1920 leed Sumts' Suid-Afrikaanse Party (SAP) een flinke nederlaag en boekte de Nasionale Party van James Barry Hertzog flinke winst. De NP werd met 44 zetels in de 134 zetels tellende Volksraad zelfs de grootste partij. De SAP (41 zetels) kon echter steunen op de Engelstalige Unionist Party (25 zetels). Later dat jaar besloot de Unionist Party toe te treden tot het kabinet. Hierop werden nieuwe parlementsverkiezingen gehouden (februari 1921) die door het kartel SAP-UP overtuigend werden gewonnen (79 van de 134 zetels). Dit derde kabinet-Smuts bleef tot de parlementsverkiezingen van 19 juni 1924 aanbleef.

Ministerspost	naam	afbeelding	partij	periode
Minister-President Minister van Naturellen Zaken	Generaal Jan Smuts		SAP	1919 - 1924
Minister van Financiën	Thomas Orr Henry Burton		SAP	1919 - 1920 1920 - 1924
Minister van Justitie	Nicolaas Jacobus de Wet		SAP	1919 - 1924
Minister van Verdediging	Kolonel Hendrik de Mentz		SAP	1919 - 1924
Minister van Binnenlandse Zaken	Thomas Watt Patrick Duncan		SAP SAP-UP	1919 - 1921 1921 - 1924
Minister van Spoorwegen en Havens	Henry Burton John William Jagger		SAP SAP-UP	1919 - 1921 1921 - 1924
Minister van Land	Hendrik Mentz Generaal Deneys Reitz		SAP	1919 - 1920 1921 - 1924
Minister van Landbouw	Hendrik Christiaan van Heerden François Stephanus Malan Arthur Smartt		SAP SAP SAP-UP	1919 - 1920 1920 - 1921 1921 - 1924
Minister van Onderwijs	François Stephanus Malan Patrick Duncan		SAP SAP-UP	1919 - 1921 1921 - 1924
Minister van Mijnbouw en Industrie	François Stephanus Malan		SAP	1920 - 1924
Minister van Gezondheid en Volkswelzijn	Thomas Watt Patrick Duncan		SAP SAP-UP	1919 - 1921 1921 - 1924
Minister van Sociale Zaken	Thomas Watt Jacobus A. de Graaff Thomas Watt		SAP	1919 - 1920 1920 - 1921 1921 - 1924
Minister van Postwezen	Thomas Orr Jacobus A. de Graaff Thomas Watt		SAP	1919 - 1920 1920 - 1921 1921 - 1924

De parlementsverkiezingen van 1938 brachten winst voor de Verenigde Party (fusiepartij bestaande uit de SAP en de NP) van generaal James Barry Hertzog en generaal Jan Smuts. Hertzog vormde hierop zijn vierde kabinet. Binnen de coalitie ontstond al spoedig een conflict tussen Hertzog en zijn aanhangers en Smuts en diens aanhang. Dit conflict ontstond naar aanleiding van de Britse oorlogsverklaring aan nazi-Duitsland in september 1939. Smuts was voorstander van Zuid-Afrika's deelname aan de strijd aan Britse zijde terwijl Hertzog voorstander was van een strikte neutraliteit. In het kabinet kozen zeven ministers de zijde van Hertzog, terwijl zes ministers het standpunt van Smuts deelden.[1] Een stemming in het Zuid-Afrikaans parlement gaf echter een heel ander beeld: 80 tegen 67 parlementariërs stemden op 4 september 1939 vóór oorlogsdeelname.[2] Hierop diende Hertzog zijn ontslag en verlieten hij en een aantal van zijn medestanders in de regering en het parlement de Verenigde Party en sloten zich aan bij de Gesuiwerde Nasionale Party van ds. Daniel François Malan. Generaal Smuts kreeg de opdracht een nieuwe regering te vormen. Omdat de Verenigde Party geen meerderheid meer had in het parlement betrok Smuts de sociaaldemocratische partij South-African Labour Party en de Dominion Party bij de coalitie.

Ministerspost	naam	afbeelding	partij	periode
Minister-President Minister van Buitenlandse Zaken Minister van Verdediging	Generaal Jan Smuts		VP	1939 - 1943
Minister van Naturellen Zaken	Generaal Deneys Steyn		VP	1939 - 1943
Minister van Financiën Minister van Onderwijs	Jan Hendrik Hofmeyr		VP	1939 - 1943
Minister van Justitie	Collin Fraser Steyn		VP	1939 - 1943
Minister van Binnenlandse Zaken	Harry Gordon Lawrence		VP	1939 - 1943
Minister van Spoorwegen en Havens	Claud Sturrock		VP	1939 - 1943
Minister van Land en Water	Andrew Meintjes Conroy		VP	1939 - 1943
Minister van Land- en Bosbouw	William Richard Collins		VP	1939 - 1943
Minister van Handel en Industrie	Richard Stuttaford Sidney Frank Waterson		VP	1939 - 1941 1941 - 1943
Minister van Mijnbouw	Kolonel Charles Stallard		DP	1939 - 1943
Minister van Gezondheid en Volkswelzijn	Harry Gordon Lawrence		VP	1939 - 1943
Minister van Werkgelegenheid Minister van Sociale Zaken	Walter Madeley		LP	1939 - 1943
Minister van Openbare Werken Minister van Post- en Telegraafwezen	Charles Francis Clarkson		VP	1939 - 1943
Minister zonder Portefeuille	Majoor Pieter Voltelyn Graham van der Byl		VP	1939 - 1943

De VP won de parlementsverkiezingen van 7 juli 1943 glansrijk, maar ook voor de HNP was er winst. Met 105 zetels behaalde de VP echter een meerderheid in de Volksraad en Smuts vormde een nieuw kabinet waar aanvankelijk ook de Labour Party deel van uitmaakte (tot 1945).

Ministerspost	naam	afbeelding	partij	periode
Minister-President Minister van Buitenlandse Zaken Minister van Verdediging	Veldmaarschalk Jan Smuts		VP	1943 - 1948
Minister van Naturellen Zaken	Majoor Pieter Voltelyn Graham van der Byl		VP	1943 - 1948
Minister van Financiën	Jan Hendrik Hofmeyr Claud Sturrock		VP	1943 - 1948 1948
Minister van Justitie	Collin Fraser Steyn Harry Gordon Lawrence		VP	1943 - 1945 1945 - 1948
Minister van Binnenlandse Zaken	Charles Francis Clarkson Harry Gordon Lawrence		VP	1943 - 1948 1948
Minister van Transport	Claud Sturrock Luitenant Sidney Frank Waterson		VP	1943 - 1948 1948
Minister van Land en Water	Andrew Meintjes Conroy		VP	1943 - 1948
Minister van Land- en Bosbouw	Jacobus Gideon Nel Strauss		VP	1943 - 1948
Minister van Onderwijs	Jan Hendrik Hofmeyr		VP	1943 - 1948
Minister van Handel en Industrie	Sidney Frank Waterson		VP	1943 - 1948
Minister van Mijnbouw	Kolonel Charles Stallard Sidney Frank Waterson		DP VP	1943 - 1945 1945 - 1948
Minister van Gezondheid en Volkswelzijn Minister van Sociale Zaken	Harry Gordon Lawrence		VP	1943 - 1948
Minister van Werkgelegenheid	Walter Madeley Collin Fraser Steyn		LP	1943 - 1945 1946 - 1948
Minister van Openbare Werken Minister van Post- en Telegraafwezen	Charles Francis Clarkson		VP	1943 - 1945

• Jan Smuts
• Suid-Afrikaanse Party
• Verenigde Party