Justus Dorotheus Willem Pape

Pape, lid van de patriciaatsfamilie Pape, was een zoon van de predikant en rector van het Heusdens gymnasium Ds. Carel Willem Pape (1788-1873) en Justina Jacoba de Bruijn (1790-1876). Hij trouwde in 1839 met Cornelia Maria Davina Cau (1814-1895), lid van de familie Cau; uit dit huwelijk werden acht kinderen geboren.

Pape studeerde rechten te Leiden tussen 1829 en 1835. Hij promoveerde op 7 december 1835 in de letteren en in de rechten. Na zijn studie werd hij in 1838 substituut-, vanaf 1845 officier van justitie te 's-Hertogenbosch. In 1852 werd hij lid van de staatscommissie tot herziening van de Politiewet. In 1850 was hij daarnaast lid van de provinciale staten van Noord-Brabant. In de periode 1876-1878 was hij curator van de Rijksuniversiteit Leiden

Op 17 maart 1854 werd hij benoemd tot raadsheer bij de Hoge Raad. Op 1 december 1871 werd hij bij die raad vicepresident om tot slot op 9 november 1877 benoemd te worden tot president van dat college. Binnen twee jaar na zijn laatste benoeming overleed hij.

• Dissertatio historico-literaria de C. Terentio Varrone, quam, annuente summo numine,.... Lugduni Batavorum, 1835 (proefschrift letteren).
• Dissertatio juridica inauguralis, de donationibus, quas conjuges sibi invicem secundem art. 1094 cod. civ. facere possunt. Lugduni Batavorum, 1835 (proefschrift rechten).
• Aalburg. Eene kleine bijdrage tot de oudheidkennis van Noordbrabant. 's-Hertogenbosch, 1851.
• Levensschets van Mr. Hendrik Cock. leiden 1867.