Jozef Weidmann
Leonardus Josephus (Jozef) Weidmann (Kerkrade, 3 oktober 1899 - Paramaribo, 15 september 1962) was een Nederlandse pater die in dienst van de Rooms-Katholieke Kerk werkzaam was in Suriname. Hij stond daar bekend als pater Weidmann en was er oprichter van een politieke partij en een vakbond.
Weidmann werd geboren te Kerkrade en studeerde onder andere aan het seminarie Rolduc te Roermond. Hij trad op 29 september 1922 toe tot de redemptoristen en werd op 8 oktober 1926 tot priester gewijd. Op 9 januari 1928 kwam hij in Suriname aan, waar hij bij de zending in het binnenland werkte. Nadat koningin Wilhelmina tijdens de Tweede Wereldoorlog de Overzeese gebiedsdelen meer autonomie had beloofd, werd Weidmann politiek actief. Hij pleitte voor algemeen kiesrecht, en was op 25 augustus 1946 medeoprichter van de politieke partij PSV. Bij de eerste algemene verkiezingen op 30 mei 1949 wist de partij geen zetel te behalen. Op 16 februari 1948 richtte Weidmann de vakbond PWO op.
De pater overleed op 62-jarige leeftijd. In Paramaribo is een plein naar hem genoemd en er werd een standbeeld van hem opgericht, gemaakt door Jozef Klas. De Surinaamse Stichting Pater Weidmann zet zijn sociale werk voort, ze beheert onder andere een tehuis voor zwerfkinderen.
Emile Wijntuin, voormalig voorzitter van de PSV en voorzitter van de Stichting Pater Weidmann, schreef in 1996 een boek over Pater Weidmann: Weidmann, grondlegger van het algemeen kiesrecht in Suriname.
Bronnen, noten en/of referenties
|