Jozef Chalmet

Hij werd geboren als tiende kind in het gezin van dertien van Isidoor Chalmet (1857-1932) en Leonie Van Doorsselaere (1860-1936). Aanvankelijk ging hij aan de slag als metser bij onder meer de firma Kuhlmann. Door zijn engagement kwam hij in contact met het socialisme, werd de stichter van een vakbond in Zelzate en kreeg een opleiding tot vakbondssecretaris. Vanaf 1920 engageerde hij zich ook in het ziekenfonds Bond Moyson. Chalmet had niet alleen oog voor de problematiek van de arbeiders maar nam het ook vaak op voor de landbouwers.

Pas verkozen in de gemeenteraad werd hij op 17 juni 1933 burgemeester van de Oost-Vlaamse gemeente Zelzate en bleef in functie tot aan zijn overlijden in 1962. Hij was tevens volksvertegenwoordiger voor de BSP van 1925 tot 1962. Vanaf 1944 was hij quaestor van de Kamer. Hij was ook lid van de Raadgevende Interparlementaire Beneluxraad (1957-1962). Naast de arbeiders- en landbouwproblematiek, had hij bijzondere aandacht voor de thema's pacifisme en verhouding tussen religie en socialisme.

Tevens was hij de bezieler van het recreatiedomein Chalmet te Zelzate. Het domein bevond zich in het natuurgebied Kloosterbos en herbergde onder meer een jeugdherberg, kampeerplaats en een speeltuin. Tevens waren de Rode Valken er gehuisvest. In 2011 werden de gebouwen op het domein gesloopt.[2] Ook werd er in Zelzate een standbeeld voor hem opgericht[3] en een straat naar hem genoemd, met name de Burgemeester Joseph Chalmetlaan.[4]

• CREVE Piet; Jozef Chalmet 1897-1962 - Onze man uit het noorden; AMSAB-ISG; Gent (2012)[5]

• AMSAB-website over Jozef Chalmet