José Manuel García-Margallo

García-Margallo volgde de middelbare school aan het Colegio San Ignacio in San Sebastián. Hij studeerde rechten en economie aan de Universiteit van Deusto. Zijn studie Rechten behaalde García-Margallo met de hoogste waardering in 1965. Vervolgens studeerde hij tot 1973 aan de Harvard Law School waar hij een master volgde in ondernemingsrecht. In 1974 werd García-Margallo hoofd van de afdeling Onderzoek en Programmering bij het Spaanse ministerie van Financiën. Naast zijn werk bij het ministerie werkte hij ook als universitair docent aan de Faculteit van Rechtsgeleerdheid in San Sebastián.

García-Margallo begon zijn politieke carrière in 1960 toen hij zich aansloot bij de Jonge Monarchisten van Spanje (JUME). Na de val van het Francoregime was hij een van de oprichters van de Partido Popular (1976-) en de Unie van het Democratische Centrum (1977-1983). In 1977 werd García-Margallo gekozen tot afgevaardigde in de Cortes Generales.

In 1994 werd García-Margallo gekozen in het Europees Parlement. Als parlementslid was hij vicevoorzitter van de commissie voor economische en monetaire zaken (1997-2011) en de commissie voor de betrekkingen met Centraal-Amerika en Mexico (1996-1997, 1999-2002, 2004-2009). García-Margallo verliet het Europees Parlement in december 2011 vanwege zijn benoeming tot minister van Buitenlandse Zaken in de regering van Mariano Rajoy.