Joseph Bologne

Hij werd beroepshalve handelsreiziger.

Bologne werd tevens politiek actief voor de Belgische Werkliedenpartij. Hoewel hij in Luik woonde, zetelde hij van 1910 tot 1932 voor het arrondissement Namen in de Kamer van volksvertegenwoordigers, waarna hij van 1932 tot 1946 als gecoöpteerd senator in de Belgische Senaat zetelde.

Daarnaast was hij ook gemeenteraadslid van Luik, waar hij van 1935 tot 1940 schepen en vervolgens burgemeester was. De gemeenteraad van Luik aarzelde om hem voor te dragen als burgemeester wegens de anti-Duitse houding van zijn zoon Maurice Bologne in 1914-1918 en het ambt werd aangeboden aan Georges Truffaut, die het aanbod echter afwees nadat hij gemobiliseerd was, en Bologne werd ten slotte burgemeester op 9 april 1940. In 1942 werd hij afgezet en vervangen door een rexistische burgemeester, aangesteld door de Duitsers, nadat hij geweigerd had bepaalde inlichtingen aan de bezetter te verschaffen. Hij ging in het verzet en werd lid van de beweging Wallonie libre.

Bologne werd belast met de voorbereiding van het Waals Nationaal Congres dat in Luik gehouden werd op 20 en 21 oktober 1945 en werd er de voorzitter van. Nadat hij zijn functie van burgemeester weer opgenomen had na de bevrijding in oktober 1944, werd hij echter ervan beschuldigd lijsten met communisten aan de Duitsers overhandigd te hebben. Hij werd begin 1945 van zijn functie ontheven en in beschuldiging gesteld. Hij verdedigde zich door te stellen dat hij alleen lijsten van verkozen communisten gegeven had (parlementairen, provincieraadsleden en anderen), waarvan de identiteit en betrokkenheid toch bekend waren. Uiteindelijk verkreeg hij in 1946 ontslag van rechtsvervolging. Maar de gebeurtenissen betekenden wel het einde van zijn politieke loopbaan.

• Fiche Bologne op connaitrelawallonie.be.