Jordi Porta i Ribalta

Jordi Porta i Ribalta (Barcelona, 1 juli 1936) is een Catalaanse filosoof en cultureel activist.

Jordi Porta i Ribalta
Algemene informatie
Geboren	Barcelona, 1 juli 1936
Nationaliteit	Catalonië  Spanje
Beroep	Filosoof hoogleraar
Opleiding	Filosofie (1967) UB
Carrière
2010-	Voorzitter Unesco-Catalonië
2010-	Voorzitter Stichting Enciclopèdia Catalana
2002-2010	Voorzitter Òmnium Cultural
2000-2009	Ombudsman Universitat Autònoma
1993-	Raad van Advies Plataforma per la Llengua
1970-1971	Docent UB
Overig
Religie	Katholicisme
Eretekens	Creu de Sant Jordi (2010)
Eredoctoraat	Universitat Autònoma (2013)

Een deel van zijn studies bracht hij door in Parijs-Nanterre, tijdens de woelige jaren van mei 68. Van 1971 tot 1972 was hij docent aan de Universitat de Barcelona (UB). Als katholiek heeft hij kritiek op de kerkelijke hiërarchie en wordt coördinator van het Platform voor een christendom van de 21ste eeuw.[1][2]

Na een academiejaar als docent, wordt hij directeur van de Stichting Jaume Bofill, een stichting die wetenschappelijke en educatieve projecten bevordert en ook financieel ondersteunt.[3] In 2000 wordt hij tot voorzitter van de culturele vereniging Òmnium Cultural verkozen. Tijdens zijn beide mandaten moderniseert hij de organisatie, neemt het aantal leden met de helft toe en slaagt hij er ook in meer financiële middelen voor de werking van de vereniging te vinden. In een interview bij het einde van zijn tweede en laatste mandaat haalt hij het begin de verjonging van de vereniging en de verbreding van de thematiek naar thema's zoals immigratie en integratie aan als een belangrijke stap vooruit in de modernisering van een bijna vijftigjarige organisatie, die zo opnieuw een sterke maatschappelijke kracht, los van elke politieke verzuiling geworden is.[4]

Daarnaast is hij is lid van diverse adviesraden, onder meer van het Plataforma per la Llengua en het Patronat Català pro Europa. In 2010 wordt hij voorzitter van de Catalaanse afdeling van Unesco en van de stichting van de uitgeverij Enciclopèdia Catalana, bekend voor haar naslagwerken, woordenboeken en de on-line encyclopedie.[5] Hij was ook actief in de katholieke padvinderij.

Voor zijn culturele inzet kreeg hij in 2010 het Creu de Sant Jordi van de Catalaanse regering.[6] en werd in februari 2013 bevordert tot eredoctor in de Politieke wetenschappen en Sociologie aan de Universitat Autònoma de Barcelona.[3]