Johann Zoffany
Johan Jozef Zoffanij (in Engels, Johann Joseph Zoffany; Frankfurt am Main, 13 maart 1733 – Londen, 11 november 1810) was een in Duitsland geboren maar vooral in Engeland werkzame kunstschilder. Zijn naam komt ook voor in de spellingen 'Zoffani', 'Zauffallij', en 'Zauffelij'.
Zoffanij studeerde in Duitsland en Italië en trok in 1758 naar Engeland. Daar schilderde hij portretten en conversatiestukken (groepsportretten in informele sfeer). Hij maakte, in navolging van William Hogarth, naam met het uitbeelden van scènes uit Londense theaterproducties en portretten van acteurs in theaterkostuum, onder wie de destijds beroemde David Garrick.
Zijn werk trok de aandacht van koning George III en diens vrouw Charlotte, van wie hij diverse informele portretten vervaardigde. In 1769 werd hij medeoprichter van de Royal Academy of Arts.
Met steun van de koning vertrok Zoffanij in 1772 naar Italië, waar hij zeven jaar verbleef en een van zijn meest befaamde werken vervaardigde, De Tribune van het Uffizi in Florence, waarop een gezelschap van kenners de kunstwerken van het Uffizi in Florence bewondert en bespreekt.[1]
Van 1783 tot 1789 werkte Zoffanij als portretschilder in India, waarop hij terugkeerde naar Engeland. Hij overleed in zijn huis in Strand-on-the-Green nabij Londen en werd begraven in Kew.
Werk van Zoffanij bevindt zich onder meer in de National Gallery, de Tate Gallery en de Koninklijke Collectie.
Externe links
| Bronnen, noten en/of referenties |
 |
Zie de categorie Johann Zoffany van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
 |
Bronnen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Zoffany, John (DNB00) op de Engelstalige Wikisource. |