Johan II van Neurenberg
Johan II van Neurenberg (circa 1309 - 31 juli 1357) was van 1332 tot 1357 burggraaf van Neurenberg. Hij behoorde tot het huis Hohenzollern.
Johan II van Neurenberg
| ||
| 1309-1357 | ||
 | ||
Standbeeld van Johan II van Neurenberg in de Siegesallee van Berlijn. | ||
| Burggraaf van Neurenberg | ||
| Periode | 1332-1357 | |
| Voorganger | Frederik IV | |
| Opvolger | Frederik V | |
| Vader | Frederik IV van Neurenberg | |
| Moeder | Margaretha van Gorizia | |
Levensloop
Hij was de oudste zoon van burggraaf Frederik IV van Neurenberg en Margaretha van Gorizia, een kleindochter van graaf Meinhard II van Gorizia-Tirol. In 1332 volgde hij zijn vader op als burggraaf van Neurenberg.
Als burggraaf kon hij zijn gebieden uitbreiden: zo bemachtigde hij onder meer het kasteel Plassenburg in Kulmbach en het bijbehorende graafschap toen de graven van Orlamünde in 1340 uitgestorven waren.
Tijdens zijn regering brak ook de Zwarte Dood uit, die in het burggraafschap Neurenberg heel wat slachtoffers maakte. Omdat de Joden voor deze epidemie verantwoordelijk werden gehouden, werden vele Neurenbergse joden zonder dat Johan II ingreep vermoord. In 1357 overleed hij.
Huwelijk en nakomelingen
Johan II huwde met Elisabeth van Henneberg, dochter van graaf Berthold VII van Henneberg-Schleusingen. Ze kregen volgende kinderen:
- Frederik V (1333-1398), burggraaf van Neurenberg
- Margaretha (overleden in 1377), huwde in 1359 met hertog Stefanus II van Beieren
- Elisabeth (overleden rond 1383), huwde in 1360 met graaf Ulrich van Schaunberg
- Anna (overleden in 1383), abdis in de abdij van Birkenfeld en Himmelkron
- Adelheid, zuster in de abdij van Birkenfeld
Bronnen, noten en/of referenties
|