Johan Doesburg

Johan Doesburg (Den Haag, 1955) is een Nederlands toneelregisseur. Hij studeerde in 1988 af van de regieopleiding van de Amsterdamse Toneelschool. Zijn beoogde afstudeervoorstelling Het vuil, de stad en de dood van Rainer Werner Fassbinder veroorzaakte veel ophef, onder meer doordat acteur Jules Croiset naar aanleiding van deze voorstelling zijn eigen ontvoering ensceneerde.[1] Uiteindelijk studeerde hij af met Bedrog van Harold Pinter.

Tussen 1988 en 1994 werkte Doesburg bij onder meer Teneeter en Toneelgroep Amsterdam. In 1993 maakte Doesburg zijn eerste voorstelling bij Het Nationale Toneel, Decadence van Steven Berkoff. Een jaar later trad hij bij dit gezelschap aan als artistiek directeur, een functie die hij in 2011 zou overdragen aan Theu Boermans. In 2015 is Genesis zijn afscheidsvoorstelling bij het Haagse gezelschap.

Bij het Nationale Toneel regisseerde Doesburg talloze klassieke en moderne toneelwerken, zoals Hamlet (William Shakespeare, 1988), Blasted (Sarah Kane, 1999), King Lear (Shakespeare, 2001), en boekbewerkingen zoals Elementaire Deeltjes (naar de roman van Michel Houellebecq, 2005) en Tirza (naar de roman van Arnon Grünberg, 2010). Zijn regies kenmerken zich door een nauwgezette choreografie, snel gemonteerde scènes, minimalistische scenografie en een zwart-humoristische blik op de menselijke tragiek. Doesburg nam in 2015 afscheid van het NT met het stuk “Genesis”. Hij werd bij zijn afscheid benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Daarna was hij werkzaam in de vrije sector bij DeLaMar met “Venus“, Hummelinck Stuurman met “Wie is er bang voor Virginia Woolf”, “Achter het Huis”, “Een Goed Mens”. Bij Senf Theaterproducties maakte hij “Judas”.

Voorstellingen
Bij Het Nationale Toneel
Bij andere gezelschappen
  • Nirvana, Toneelgroep Amsterdam, 1994
  • 06, theater-video productie, De Bastaard/Spui productie, 1994
  • Reis naar het einde van de nacht, Nationale Toneel en Hummelinck Stuurman Theaterproducties, 1994
  • Gegijzeld (Over slachtoffers en beulen), RO Theater, 1993
  • Eminente ballingen, 1992
  • Vastgoed B.V., Toneelgroep Amsterdam, 1992
  • Lunch, 1992
  • Wachten op B., 1992
  • Victor, Teneeter, 1991
  • Grieks, 1991
  • Watersnood, Het Gebeuren, 1990
  • Spookhuis, Het Gebeuren, 1990
  • Muizen en mensen, Theater Pssstt, 1989
  • Betrayal, Stichting Opmaat, 1988
  • Mein Kampf, Toneelgroep Amsterdam, 1989
  • Het vuil, de stad en de dood (afgelast), Theaterschool

Productie (1988)

Prijzen en nominaties

De voorstellingen van Johan Doesburg zijn verscheidene keren genomineerd voor de Toneel Publieksprijs, een prijs die hij ook meerdere keren won. Acteurs in zijn voorstellingen werden veelvuldig genomineerd voor een Louis d’Or en Theo d'Or of wonnen deze. In 2015 ontving hij voor Genesis de Prijs van de Kritiek en de Regieprijs van de VSCD.[2] Doesburg nam in 2015 afscheid van het NT met het stuk “Genesis”. Hij werd bij zijn afscheid benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

Referenties
  1. De Fassbinder-affaire op Director's Guild[dode link]
  2. Marieke Heebink en Ramsey Nasr winnen toneelprijzen. Het Parool (2015-09-13). Geraadpleegd op 2015-09-14.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.