Joey Roukens
Joey Roukens (Schiedam, 28 maart 1982) is een Nederlands componist.
Joey Roukens
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 28 maart 1982 | |||
| Land |  | |||
| Werk | ||||
| Beroep | componist | |||
| ||||
Opleiding
Roukens studeerde compositie aan het Rotterdams Conservatorium bij Klaas de Vries en psychologie aan de Universiteit Leiden. Verder had hij pianoles bij Ton Hartsuiker.
Selectie Composities
- 2018 In Unison, concert voor twee piano's en orkest
- 2011 Concerto Hypnagogique, voor piano en orkest
- 2011 Visions at Sea, voor strijkkwartet
- 2011 Percussion Concerto, voor slagwerk solo en ensemble, geschreven voor slagwerker Colin Currie
- 2010 Lounge Pieces, voor piano
- 2010 Scenes from an Old Memory Box, voor ensemble
- 2010 Out of Control, voor orkest, geschreven voor het Koninklijk Concertgebouworkest
- 2009 Fast Movement and Epilogue, geschreven voor Tokyo Sinfonietta
- 2009 Voyage on Gentle Gales, voor harp en viool
- 2009 Piano Trio Shadows and Bells, geschreven voor het Storioni Trio
- 2008 Concerto for Alto Saxophone and Orchestra, geschreven voor saxofonist Arno Bornkamp
- 2008 Forms in Dark and White, Moving, voor viool, piano en slagwerk
- 2007 Of unremembered skies and snows, voor piano
- 2007 From an illustrious hand, geschreven voor het Ricciotti Ensemble
- 2007 From funeral to funfair (and back..), voor orkest; opdrachtcompositie voor het Nederlands Studenten Orkest
- 2007 Earnest and game, voor strijkkwartet
- 2006 365, voor orkest, première door de Radio Kamer Filharmonie tijdens de Nederlandse Muziekdagen 2007
- 2006 Frosted Landscape, voor sopraan, fluit, slagwerk en piano
- 2005 Running from silence voor orkest, geschreven voor het Brabants Orkest
- 2005 Catching Proteus, geschreven voor het Nieuw Ensemble
- 2005 Floating shapes with changing light, voor fluit, viool, slagwerk, celesta en piano
- 2004 Quodlibet, voor saxofoonkwartet, geschreven voor het Aurelia Saxofoon Kwartet
- 2003 Als ik schreeuw, hoor ik mijn eigen stem, voor bariton en orkest
- 2003 Shifting lines, shifting colors, geschreven voor Orkest de Volharding
- 2002 Sonata in A minor, voor viool en piano
- 2002 Patterns and pulses, voor chromatische gamelan en saxofoons
- 2002 Four impromptus, voor disklavier
- 2001 Earth, the bringer of life, voor het Jeugd Symfonieorkest Amersfoort
- 2000 Symfonie, voor orkest
- 2000 12 Preludes, voor piano
- 1999 Titaantjes, voor orkest
Roukens' composities zijn gespeeld door onder andere het Koninklijk Concertgebouworkest, het Nederlands Philharmonisch Orkest, de Radio Kamer Filharmonie, ASKO|Schönberg, Tokyo Sinfonietta, het Nieuw Ensemble, het Aurelia Saxofoon Kwartet, Ralph van Raat en Janine Jansen. Zijn idioom wordt gekenmerkt door een directheid en een hoge mate van eclecticisme: in veel van zijn composities streeft Roukens naar een natuurlijk samengaan van elementen uit de meest diverse stijlen, genres en expressievormen. Daarbij is de componist niet wars van het gebruik van diatonische, drieklank-gebaseerde harmonieën, een regelmatige ritmische puls, referenties aan populaire muziek, het 'stelen' uit de muzikale erfenis van het verleden en een banale wending op zijn tijd. Roukens is lange tijd ook in de popmuziek actief geweest. Op zaterdag 10 maart 2018 ging zijn opdrachtwerk In Unison in première, een driedelig werk voor twee piano's en orkest. Dirigent was Emilio Pomàrico en de broers Arthur en Lucas Jussen soleerden op piano.
Prijzen en onderscheidingen
Roukens won het Flutonicon Compositieconcours (composities voor fluit) in 1997. Met het stuk De verborgen wereld (1997) haalde hij de eerste prijs op het Prinses Christina Concours 1998 in de categorie "eigen compositie".