Jetty van Lennep

Van Lennep was een lid van de familie Van Lennep en een dochter van koloniaal ondernemer Robbert van Lennep (1863-1921) en Adrienne Minette Lucassen (1867-1940). Ze had nog drie zussen en een broer. Op 31 mei 1927 werd zij met een zus verheven in de Nederlandse adel waardoor zij het predicaat jonkvrouw mocht gaan dragen.

Na de middelbare meisjesschool leerde zij haarzelf Grieks en Latijn en studeerde ze twee jaar Romaanse talen aan de Universiteit van Amsterdam. Ze nam compositielessen bij Bernard Zweers waarna zij Drie liederen met orkest componeerde die door Johanna Zegers-de Beyl met het Concertgebouworkest in 1922 werden uitgevoerd. Ze schreef daarna nog vele composities, onder andere liederen op gedichten van J.H. Leopold en P.C. Boutens (die zij beiden kende)[1] en harpliederen voor Rosa Spier.

Van Lennep was bevriend met danseres Lili Green. In 1931 verzorgden zij samen voordrachten voor diverse Nederlandse Volksuniversiteiten, naar aanleiding van de verschijning van een boek van Green over bewegingskunst. Tijdens deze voordrachten werd de lezing door Van Lennep door Green met demonstraties aanschouwelijk toegelicht.[2]

Van Lennep verzorgde voor De Groene ook besprekingen van concerten en muziekuitgaven. In de oorlogsjaren 1943-1944 publiceerde zij vele artikelen in het nationaalsocialistische tijdschrift De Schouw.

In 1948 was zij medeoprichter van de Union internationale des Amis du Belcanto en in 1953 was zij initiatiefnemer van de Prinsenhof-concerten die zij tot 1971 organiseerde.

Vanaf de jaren 1950 begon zij zich te verdiepen in volksmuziek. Daarover verzorgde zij tussen 1953 en 1956 radio-uitzendingen en deed zij in 1956 De muziek der volkeren verschijnen.