Jean van Silfhout

Bij zijn olympisch debuut in de Belgische havenstad nam Van Silfhout, lid van zwemvereniging Het Y uit Amsterdam, deel aan het zwemmen en het waterpolo. Naast Jean van Silfhout bestond de vierkoppige Nederlandse zwemselectie verder uit: Rie Beisenherz (100 m vrije slag), Ko Korsten (eveneens 100 m vrije slag) en Cor Zegger (1500 m vrije slag). In die tijd bedroeg de baanlengte niet 50 m zoals in later jaren, maar 100 m. Bovendien werd er gestart vanuit het water. Op het koningsnummer kwam hij niet verder dan de series; hij zette een tijd (1.08,0) neer. Bij het waterpolo eindigde hij met het Nederlandse team ex aequo op een zevende plaats.

Vier jaar later, toen met Parijs de gastheer was van de Olympische Spelen, deed de veelzijdige Van Silfhout niet meer mee als zwemmer, maar wel als lid van de Nederlandse de roei-equipe, namelijk van de vier met stuurman. Die boot behaalde de finale, maar viel daarin uit. Volgens de overlevering moest de Nederlandse roeiploeg voor de finale lange tijd in de brandende zon wachten en viel de slagroeier Dirk Fortuin tijdens de wedstrijd flauw toen men in eerste positie lag.[1] De roeiwedstrijden vonden plaats op een recht gedeelte van de rivier de Seine bij Argenteuil.

Op de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam nam hij voor de laatste maal deel van zijn sportieve loopbaan. Ditmaal maakte hij weer deel uit van de waterpolo-selectie die op een vijfde plaats eindigde.

Van Silfhout overleed in 1956 in de Indonesische hoofdstad Jakarta.