Jean Marie Auel

In 1977 begon ze met de voorbereidingen voor de prehistorische romanserie De Aardkinderen (Earth's Children). Ze bestudeerde boeken over de ijstijd en volgde een overlevingscursus. Ze leerde veel over jagen met primitieve middelen, over eetbare en geneeskrachtige planten en het bewerken van vuurstenen. Ook reisde ze naar Europa en bezocht diverse prehistorische vindplaatsen. Op basis van deze onderzoeken schreef zij De Aardkinderen, een romanserie over ontmoetingen tussen de cro-magnonmens en de neanderthalers, die een groot succes werd. Het verhaal is als een (doorlopende) roman geschreven. Het zesde deel van de serie, The Land of Painted Caves (Het lied van de grotten), werd wereldwijd gepubliceerd op 29 maart 2011.[1]

Aanvankelijk was er redelijk veel kritiek op de werken van mevrouw Auel uit wetenschappelijke hoek. Alhoewel de schrijfster voor haar boeken veel onderzoek heeft gedaan, blijven het geromantiseerde verhalen en moet men haar werken niet beschouwen als zuiver wetenschappelijk. Svante Pääbo bewees in 2010 dat er vermenging heeft plaatsgevonden tussen de beide mensensoorten,[2] zoals mevrouw Auel in haar eerste boek (1980) al beschreef en wat aanvankelijk sterk in twijfel werd getrokken. Wellicht zal achteraf moeten worden geconcludeerd dat haar visie realistischer is dan eerst gedacht, alhoewel een deel van haar hypotheses waarschijnlijk nooit geverifieerd zal kunnen worden. De boeken bieden in ieder geval op veel punten een interessant beeld van hoe het leven van 40.000 jaar geleden geweest zou kunnen zijn.

• De stam van de holenbeer werd onthaald met verschillende literaire prijzen, waaronder een nominatie voor beste eerste boek van de American Booksellers Association.
• Jean M. Auel ontving in 1990 voor haar complete oeuvre de Publieksprijs voor het Nederlandse Boek.
• In oktober 2008 werd mevrouw Auel benoemd als officier in de Orde van Kunsten en Letteren door de Franse minister van Cultuur en Communicatie.[3]