Jean Bruller
Leven en werk
Bruller werkte als illustrator tot het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Daarna ging hij in het verzet en werd in 1942 medeoprichter van de verzetskrant 'Éditions de Minuit'.
Bruller publiceerde onder het pseudoniem Vercors (naar een belangrijke schuilplaats voor het verzet) en debuteerde in 1942 met de verzetsroman Le Silence de la mer. In dit boek wordt verhaald van een oude man en zijn nichtje die uiting geven aan hun verzet tegen de Duitsers door niet te spreken met de Duitse officier die bij hen in huis is ingetrokken. De officier, een componist die droomt van een broederschap tussen de Fransen en de Duitsers, is zwaar teleurgesteld en verlaat uiteindelijk gedesillusioneerd hun huis om zich te voegen bij het oostfront ("de hel"). Le Silence de la mer werd in 1948 verfilmd. Ook zijn latere roman Les Animaux dénaturés (1952) werd verfilmd (onder de titel Skullduggery).
Bibliografie
- Le Silence de la mer (1942)
- Ce jour-là (1943)
- L'impuissance (1944)
- Le Cheval et la Mort (1944)
- Le Songe (1943)
- Les Armes de la nuit (1946)
- Les Yeux et la lumière (1948)
- La Puissance du jour (1951)
- Les Animaux dénaturés (1952)
- Colères (1956)
- Sur ce rivage, I - III (1958-60)
- Clémentine (1959)
- Sylva (1961)
- Quota ou les Pléthoriens (1966)
- Le Radeau de la Méduse (1969)
- Sillages (1972)
- Sept sentiers du désert (1972)
- Les Chevaux du temps (1977)
- Le Piège à loup (1979)
- Moi, Aristide Briand (1981)
Essays
- La Marche à l'étoile (1943)
- Souffrance de mon pays (1945)
- Portrait d'une amitié (1946)
- Plus ou moins homme (1948)
- Les pas dans le sable (1954)
- Les divagations d'un français en Chine (1956)
- P. P. C. Pour prendre congé (1957)
- La bataille du silence (1967)
- Questions sur la vie (1973)
- Tendre naufrage (1974)
- Ce que je crois (1975)
- Théâtre (1978)