Jean-Jacques Goldman

Zijn moeder is afkomstig uit München, Duitsland, zijn vader is geboren in het Poolse Lublin. Jean-Jacques heeft drie broers. Eén daarvan is de extreem-militante Pierre Goldman, die in 1977 vermoord werd in Parijs.

Jean-Jacques Goldman begint zijn carrière in de groep 'The Red Mountain Gospellers'. Daarna belandt hij in de groepen 'The Phalanster' en 'Taï Phong'. Met deze laatste band bereikt hij een aantal succesjes, maar die zijn helaas niet genoeg om de band bij elkaar te houden. Na het uiteenvallen van Taï Phong in 1979, begint Goldman aan zijn solocarrière en wordt hij een van de grootste sterren in vrijwel alle Franstalige gebieden ter wereld. Grote hits in de jaren 80 zijn bijvoorbeeld 'Je marche seul', 'Là-Bas' en 'Je te donne'. Ook schrijft Goldman muziek voor andere artiesten, zoals Johnny Hallyday en Patricia Kaas. Bovendien schreef hij begin jaren negentig voor Céline Dion het album D'eux, dat uit zou groeien tot het best verkochte Franstalige album aller tijden. Op dit album staat onder andere de grote hit 'Pour que tu m'aimes encore'. Het nummer 'Omdat ik zo van je hou' van Gordon is een Nederlandse bewerking van die song. Tevens is Goldman de schrijver van de wereldhit "Aïcha" van Khaled en is hij mede-auteur van de soundtrack van de film 'Astérix en Obélix contre César'.

Van 1986 tot 1992 is hij ambassadeur van het jaarlijks terugkerende benefietconcert Les Enfoirés, dat geld inzamelt voor de Restos du Cœur, een organisatie die voedsel uitdeelt aan daklozen. Bovendien heeft hij het lijflied van dit media-evenement geschreven. Buiten die periode is hij er nagenoeg elk jaar verschenen.

Van 1990 tot 1996 treden zijn vaste gitarist Michael Jones en Carole Fredericks, een van zijn achtergrondzangeressen, meer op de voorgrond en vormen ze een trio. Vanaf 1997 treedt hij weer als solo-artiest op, maar de samenwerking met Jones blijft. Fredericks overlijdt in 2001.

In 2003 was Jean-Jacques een van de 100 genomineerden voor 'Le plus grand Français de tous les temps', de verkiezing van de grootste Fransman ooit. Hij eindigt op de 53e plaats.

Hij is afgestudeerd aan de EDHEC Business School[1].

Ondanks het feit dat Goldman nu reeds jaren geen concerten meer geeft noch eigen albums uitbrengt, heeft hij al die tijd niet stilgezeten en is hij blijven componeren. Dit vaak voor andere artiesten en ook dikwijls in samenwerking met zijn broer Robert Goldman, die schrijft onder het pseudoniem J. Kapler. In 2016 nog heeft Celine Dion een wereldhit met het door Jean-Jacques Goldman gecomponeerde nummer Encore un Soir, geschreven voor en opgedragen aan Dion's begin dat jaar overleden echtgenoot Rene Angelil.

• Zonder titel (1981)
• Quand la musique est bonne (1982)
• Positif (1984)
• Non Homologué (1985)
• En Public (1986)
• Entre Gris Clair Et Gris Foncé (1987)
• Traces (1989)
• Fredericks Goldman Jones (1990)
• L'Intégrale 81/91 (81-91)
• Sur Scène (1992)
• Rouge (1993)
• Du New Morning au Zénith (1995)
• Singulier (compilatie) (1996)
• En Passant (1997)
• Tournée 1998 En Passant (1999)
• Pluriel (compilatie) (2000)
• L'Intégrale 90/00 (90 - 00)
• Chansons Pour Les Pieds (2001)
• Un Tour Ensemble (2003)

• Fansite, met Nederlandse samenvatting