Jean-Elie Bodart

Levensloop

Bodart promoveerde tot doctor in de rechten (Katholieke Universiteit Leuven) en werd advocaat in Charleroi. Hij engageerde zich in de jeugdbeweging ACJB en in de studiekringen van kanunnik Brohée, maar geraakte vooral vanaf 1922 betrokken bij de Ligue des Travailleurs Chrétiens van Charleroi (tegenhanger van het ACW).

Van 1926 tot 1932 en 1936-1939 was hij gemeenteraadslid van Marchienne-au-Pont.

Hij werd een van de voorvechters van de politieke erkenning van de christelijke arbeidersbeweging. Dit bracht heel wat strijd tot stand binnen de katholieke partij. Toch werd hij verkozen tot volksvertegenwoordiger op de lijst van de katholieke partij in mei 1929. In 1933 nam hij ontslag uit protest tegen de door hem als te rechts geoordeelde politiek van de regering de Broqueville.

In 1934 werd hij lid van het hoofdbestuur van de 'Katholieke Unie van België' als afgevaardigde van het 'Christen Werkersverbond'.

In 1936 werd hij opnieuw tot volksvertegenwoordiger verkozen, ditmaal op een dissidente christendemocratische lijst. Hij bleef zetelen tot in 1939.

In 1937 werd hij directeur van het christendemocratische blad La Cité Nouvelle. Hij werd echter slachtoffer van een zware zenuwinzinking, waarvan hij, naar het oordeel van zijn vrienden, nooit geheel herstelde. Hij hernam het werk begin 1938 en schreef heftige artikels tegen de Vlamingen die de Walen achterstelden in de administraties en tegen het onevenwicht tussen Vlamingen en Walen binnen de christelijke arbeidersbeweging.

Zijn artikels werden gecensureerd en daarop besliste hij een eigen blad op te richten, La Justice Sociale. De artikels die hij er in schreef lokten een breuk uit met de leiding van de christelijke arbeidersbeweging en hij werd uitgesloten uit de ACW-middenraad.

In 1945 hoopte hij op een nieuw begin. Hij behoorde tot de stichters van de links-christelijke politieke partij Union Démocratique Belge (UDB), maar het werd een fiasco. Bodart deemsterde weg en beleefde een zorgelijke oude dag.

Publicaties

  • Le programme communiste, Luik, 1929.
  • La reforme fiscale, in: La Revue belge, 01/02/1930.
  • Le monopole des assurances par l'Etat, in: La Terre Wallonne, 11/1932.
  • La folle et criminelle aventure, in: Ce que nous pensons de Rex, Marchienne-au-Pont, 1936.

Literatuur

  • De Katholieke Unie van België, 1934
  • Paul VAN MOLLE, Het Belgisch parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972
  • Jean NEUVILLE, Adieu à la démocratie-chrétienne?, Editions Vie Ouvrière, Brussel, 1973
  • Emmanuel GERARD, De christelijke arbeidersbeweging in België (1891-1991), Deel 1 en 2, Universitaire Pers Leuven, 1991
  • Encyclopédie du Mouvement wallon, Institut Jules Destrée, 2000-2010.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.