Janez Janša

Na de val van het kabinet Peterle in 1992 werd Janša opnieuw minister van Defensie in het eerste kabinet Janez Drnovšek. In maart 1994 trad Janša als minister af vanwege de affaire Depala vas (hij werd opgevolgd door Jelko Kacin). In deze affaire legde een speciale eenheid van het ministerie van Defensie een hinderlaag bij de afrit Depala vas aan de autosnelweg Ljubljana-Maribor. Deze eenheid stopte de auto van politiefunctionaris Milan Smolnikar, die mishandeld werd, in het ziekenhuis belandde en die onderwijl geheime documenten toegeschoven werden teneinde hem te compromitteren. Tegelijkertijd bracht Janša het leger in paraatheid. Het gebeuren duidt niet alleen op een sluimerend conflict tussen het ministerie van Defensie en het ministerie van Binnenlandse Zaken, maar ook als een poging van de toenmalige minister Janez Janša om staatsvreemde belangen via staatsorganen, in dit geval het ministerie van Defensie, door te zetten. Volgens menige analyse, zoals die van Spomenka Hribar, zat het land niet ver verwijderd van een staatsgreep[1].

In oktober 2007 kwam het mediabeleid van Janša en zijn regering onder de aandacht door een petitie van de Sloveense journalisten Matej Šurc en Blaž Zgaga, die gericht was tegen de invloed van de regering op de berichtgeving. Deze op 10 september 2007 geïnitieerde en op 12 oktober gepresenteerde - door 571 journalisten ondertekende - petitie kritiseert "censuur en drukmiddelen", die op de journalistiek wordt uitgeoefend. De regering reageerde aanvankelijk niet op dit initiatief. Pas na de verkiezingsoverwinning van Danilo Türk in november 2007 laakte Janša de journalisten vanwege hun "kwaadsprekerij over Slovenië in het buitenland" (doelend op het feit dat de petitie in tweede instantie aan Europese instanties was verstuurd). Op de wereldwijde index van persvrijheid is Slovenië inmiddels gezakt (2006 plaats 8, 2007 plaats 21, 2010 plaats 46).

In september 2008 bracht de Finse televisie een uitzending over de aanschaf van Finse pantservoertuigen door Slovenië. Daarbij werd de Sloveense premier Janez Janša van het aannemen van steekpenningen beschuldigd. Het eerste kabinet Janša reageerde hierop met een fel diplomatiek protest aan Finland en Janša dagvaardde de Finse journalisten. Ondanks tegenwerking van het onderzoek door de Sloveense justitie onder leiding van de Openbaar Hoofdofficier Barbara Brezigar, leidde de kwestie tot een trilateraal gerechtelijk onderzoek gecoördineerd door Eurojust. De zaak is onder de rechter in Finland, Oostenrijk en Slovenie[2]. Janez Janša staat samen met enkele partijgenoten sinds najaar 2011 voor de Sloveense rechter, hetgeen de beschuldigden niet weerhield al hun openbare functies gewoon te blijven uitoefenen. Janša is 5 juni 2013 door de rechtbank in Ljubljana veroordeeld tot 2 jaar cel.[3]

In november 2012 begonnen landelijke demonstraties tegen het beleid van Janez Janša. Onderwerp waren enerzijds bezuinigingen en anderzijds de openlijke corruptie van politici. Op 7 januari 2013 publiceerde de landelijke anti-corruptie autoriteit een rapport waarin werd vastgesteld dat Janez Janša (net als zijn rivaal Zoran Janković) beschikte over onverklaarbare vermogensaanwas en de verdenking op zich had geladen van ambtsmisbruik.[4] Dit rapport was de concrete aanleiding voor de val van het kabinet Janša.