Jan van Haensbergen

Johannes (Jan) van Haensbergen (1642–1705) was een Nederlandse schilder uit de Gouden Eeuw.

Badende nymfen, circa 1665

Biografie

Maria Duyst van Voorhout, stichtster van de Fundatie van Renswoude, ca. 1685-1690

Volgens Houbraken was hij in Utrecht geboren. Omdat hij sommige schilderijen tekende met 'Joh. Haensbergh Gorco fecit' concluderen sommige historici dat hij uit Gorinchem kwam en anderen dat hij er een tijd werkte.[1][2] Hij was in 1668 ingeschreven in het Sint-Lucasgilde van Utrecht. In 1669 was hij ingeschreven in de Confrerie Pictura in Den Haag, waar hij portretten voor de elite schilderde.[1] In Den Haag trouwde hij met Johanna van Heusden. Hij was een leerling van Cornelius van Poelenburgh, en hoewel hij tamelijk goed was in het schilderen in de stijl van zijn meester, schakelde hij over op portretten omdat hij beter zijn brood kon verdienen met flatterende vrouwenportretten met een blanke huid.[2]

Hij werd een bedrijvig kunsthandelaar, waarschijnlijk geholpen door zijn aanstelling als deken van de Confrèrie, waar hij ook lessen gaf, hoewel alleen zijn zoon Willem Johan van Haensbergen (1680-1755), geboren uit zijn tweede huwelijk met Sophia van der Snouck in 1679, vermeld wordt als zijn leerling.[1]

Zijn landschapsschilderijen tonen de invloed van Poelenburgh en zijn portretten de invloed van Caspar Netscher.[1] Van Haensbergens dochter Magdalena trouwde met Constantijn Netscher.

Zie de categorie Jan van Haensbergen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.