Jan Vranken (jurist)

Vranken promoveerde in 1978 aan de Universiteit Nijmegen op de betekenis van de hermeneutiek van Hans-Georg Gadamer voor de rechtsvinding. Van 1983 tot 1997 was hij hoogleraar Burgerlijk recht en Burgerlijk procesrecht aan de Universiteit van Tilburg. Van 1992 tot 1997 was hij tevens advocaat-generaal bij de Hoge Raad. Sinds 1997 was hij hoogleraar in de methodologie van het privaatrecht. In 2013 is hij met emeritaat gegaan.

Vranken is de schrijver van drie delen in de toonaangevende Asser-serie: Algemeen Deel ** (uit 1995), Algemeen Deel *** (uit 2005) en Algemeen Deel **** (uit 2014). Zijn boeken gelden als standaardwerken over de rechtsvinding. Bij rechtsvinding is vooral de vraag: hoe komt een rechter tot zijn oordeel? Welke interpretatiemethoden hanteert een rechter? Verder heeft hij vele diepgravende en vernieuwende boeken, artikelen en annotaties geschreven, waaronder in 1989: “Mededelings-, informatie- en onderzoeksplichten in het verbintenissenrecht”.

Vranken werd in 1993 benoemd tot lid van de KNAW Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen) in de afdeling Gedrags-, Maatschappij- en Rechtswetenschappen. Hij ontving in 2005 een eredoctoraat van de Universiteit Leiden alsmede het ridderschap in de Orde van de Nederlandse Leeuw.