Jan Maaskant

Maaskant is als beeldhouwer autodidact. Hij werd aanvankelijk beïnvloed door beeldhouwers als Henri Laurens, Constantin Brâncuşi en Julio González, maar vanuit het gesloten, compacte beeldhouwwerk ging hij naar de compositie van de open vorm, samengesteld uit zelfstandige elementen, waarbij een grote rol is weggelegd voor maat, afstand, richting en indeling.

Maaskant werd in 1982 door hoofdcurator Rudi Fuchs geselecteerd voor deelname aan documenta 7, maar viel uiteindelijk af. In 1985 werd hij docent beeldhouwen aan de Christelijke Academie voor Beeldende Kunsten in Kampen (thans de ArtEZ Art & Design Zwolle). Het werk van Maaskant is minimalistisch en wordt gerekend tot de geometrisch-abstracte kunst. In zijn werk probeert Maaskant architectuur en beeldhouwkunst te verenigen. Hij creëert zowel ruimtelijke structuren als tweedimensionale wandreliëfs, die op enige afstand voor de wand worden geplaatst om de zwaarte van de structuur terug te dringen.

Het werk van Maaskant bevindt zich in de collectie van onder andere het Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam, het Kunstmuseum Den Haag in Den Haag, het Van Abbemuseum in Eindhoven en het Kröller-Müller Museum in Otterlo.

• Staand en liggend (1972), Beeldenpark Kunstmuseum Den Haag in Den Haag
• Situatie (1972), Loosduinseweg in Den Haag
• Rasterreliëf met grijs-gele verticaal (1975), Van Abbemuseum in Eindhoven
• Reliëf met grijze vormen (1978), Van Abbemuseum
• Metaalplastieken (1978/79), Martini Ziekenhuis in Groningen
• Zonder titel (1989), Universiteitsweg UMC Utrecht in Utrecht

• Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis

Zie de categorie Jan Maaskant van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.