Jaekelopterus
Jaekelopterus is een geslacht van Eurypterida (zeeschorpioenen), dat meer dan 397 miljoen jaar geleden leefde in het Onder-Devoon. Het typesoort Jaekelopterus rhenaniae werd in 1914 door Otto Jaekel beschreven als Pterygotus rhenaniae. Toen Waterston (1964) deze soort in zijn eigen geslacht plaatste, noemde hij het naar de eerste beschrijver Jaekelopterus.
Jaekelopterus | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Jaekelopterus rhenaniae | ||||||
Taxonomische indeling | ||||||
| ||||||
Geslacht | ||||||
Eurypterida Taylor, 1951 | ||||||
Afbeeldingen Jaekelopterus op | ||||||
Jaekelopterus op | ||||||
|
Beschrijving
De prooidieren waren hoofdzakelijk pantservissen.
Na de ontdekking van een 46 cm lange fossiele klauw (chelicerae) van Jaekelopterus rhenaniae door de paleontoloog Markus Poschmann uit het Emsium (Onder-Devoon) van de fossiele afzetting Willwerath bij Prüm kan worden aangenomen dat deze dieren ongeveer 2,50 meter lang waren en dus de grootste bekende reuzenschorpioenen zijn. De kaakklauw wordt, samen met andere fossielen uit dezelfde vindplaats, in het Natural History Museum in Mainz tentoongesteld.
Bronnen, noten en/of referenties
|