Jacques Bertrand

Café Jacques Bertrand in Charleroi

Blaise-Léopold-Joseph Bertrand was de vader van Jacques Bertrand en werd geboren in Chimay. Zijn moeder heette Marie Douriet en kwam uit een respectabel gezin. Jacques Bertrand werd geboren als oudste van vier jongens en zes meisjes. Ondanks zijn intelligentie stopt hij op tienjarige leeftijd met school en krijgt hij opleiding in het maken van stoelen. Na een tour door Frankrijk die twee jaar duurde komt hij terug met voldoende geld om zich te installeren in de rue Gustave Nalinne waar hij opgegroeid was. Van dan af begint hij veel te lezen en zich met muziek bezig te houden.

Op 11 mei 1848 treedt Bertrand in het huwelijk met Pauline Emilie Quenne, de dochter van een bakker. Ze gaan wonen in het huis van een neef in de rue de l'Aigle Noir in Charleroi. Daar blijven ze 25 jaar en worden hun twee zonen, Jules en Léopold geboren. In 1873 laat hij een huis bouwen waarin hij een café opent dat weldra een ontmoetingsplaats voor de bons vivants wordt. Het huis had ook een atelier voor het maken van stoelen.

21 januari 1878 overlijdt zijn vrouw en twee jaar later zijn neef. Wanneer hij zelf 68 is begeeft zijn hart het op 30 juli 1884 en sterft hij in Charleroi. Later werd een straat naar hem genoemd, de Boulevard Jacques Bertrand in Charleroi.

Kort na zijn huwelijk, wanneer Bertrand 30 is, begint hij tijdens het werk in zijn atelier muziek te schrijven. In 1851 gaat hij samen met zijn neef Albert Thibaut (1815-1880) liefdadigheidsfeestjes animeren. In 1852 krijgt hij de kans mee te spelen in een theaterstuk. Zijn rol wordt met zoveel applaus ontvangen dat dit het begin van zijn carrière vormt. Zijn eerste oeuvre was Les petites mizêres de Mine Chouflot, een komische monoloog in het Waals gemengd met Franse coupletten. Hierop volgden nog andere producties in het Waals en Frans.

Zijn muziek gaat over het Charleroi van de tweede helft van de 19de eeuw, over de arbeiders en de mijnwerkers, hun problemen en hun werk.