Jacob I van Oost

Van Oost was de telg van een uitgebreide Brugse schildersfamilie. Na zijn eerste opleiding, waarschijnlijk bij zijn broer Frans van Oost, verbleef hij in Italië van 1621 tot 1628. Vanaf 1651 bekleedde hij de functie van stadsschilder.

Zijn oeuvre is sterk beïnvloed door Caravaggio en de Italiaanse meesters, alsook door Vlaamse kunstenaars als Rubens, Antoon van Dyck en Gaspard de Crayer. Zijn voornaamste werken zijn portretten en religieuze taferelen. Ze worden gekenmerkt door licht-donker-effecten, de realistische voorstelling van de figuren, de persoonlijke kleuren en de stillevenelementen. Boven het hoogaltaar van de Sint-Agathakerk te Landskouter is zijn De verrijzenis van Jezus te zien.

Jacob van Oost was getrouwd met Jacquemine van Overdille. Ze kregen een zoon, Martinus. Hij hertrouwde met Maria Tollenaere en ze kregen zes kinderen. Zijn zonen Jacob II van Oost (1639-1713) en Willem van Oost (1651-1686) werden eveneens kunstschilder.

Er werd een gedenkplaat aangebracht aan zijn woning, Wapenmakersstraat 3 in Brugge. Brugge heeft ook een Jakob van Ooststraat.

• D. J. DE MEYER, Les Van Oost, peintres Brugeois du XVIIe siècle, Gent, 1903.
• R. A. D'HULST, Caravaggeske invloeden in het oeuvre van Jacob van Oost de oude, schilder te Brugge, in: Gentse bijdragen tot de kunstgeschiedenis, 1959.
• Jean Luc MEULEMEESTER, Jacob van Oost de Oudere en het zeventiende-eeuwse Brugge, Brugge, 1984.
• Jean Luc MEULEMEESTER, Jacob van Oost de Oudere, in: Lexicon van Westvlaamse beeldende kunstenaars, T. III, Kortrijk, 1994.
• Jean Luc MEULEMEESTER, De H. Geest even verstrooid. De verplaatsing van de Pinkstervoorstelling van Jacob van Oost de Oudere in de Sint-Salvatorskathedraal, in: Brugge die Scone, 2008.