Jacob II van Oost

Jacob II van Oost of Jacob van Oost de Jongere (Brugge, 1639 - Brugge, 29 september 1713) was een Vlaams barokschilder.

Portret van Hendrik Franssens, deken van het Brugse chirurgijnsambacht (ca. 1675 - ca. 1713).

Hij was de zoon van de Brugse stadsschilder Jacob I van Oost (1603-1671). Zijn broer Willem van Oost (1651-1686) was eveneens kunstschilder.[1]

De H. Carolus Borromeus bidt voor het einde van de pest (1668).

Omstreeks 1660 vertrok Jacob II naar Parijs. Daarna bracht hij enkele jaren door in Rome. In 1668 vestigde hij zich in Rijsel, waar hij twee jaar later trouwde met Marie Bourgeois. Hun zoon Dominique Joseph van Oost (1677-1739) werd net als zijn vader kunstschilder in Rijsel. In 1703 keerde Jacob II definitief terug naar zijn geboortestad Brugge om er in 1713 te sterven.[1]

Hij is vooral bekend als schilder van portretten en genretaferelen. Verschillende van zijn werken zijn te bezichtigen in het Groeningemuseum in Brugge, in de Sint-Mauritiuskerk in Rijsel en in musea in Brussel, Damme, Doornik, Rijsel en Verviers.

Literatuur
  • L. QUARRE-REYBOURBON, Les peintres Van Oost à Lille, Parijs, 1898.
  • M. VAN DALLE, Jacob van Oost dit le Jeune, in: Revue d'archéologie et d'histoire de l'art, Brussel, Académie Royale de Belgique, 1946.
  • Jean Luc MEULEMEESTER, Jacob van Oost de Oudere en het zeventiende-eeuwse Brugge, Brugge, 1984.
  • Jean Luc MEULEMEESTER, Jacob van Oost de Jongere, in: Lexicon van Westvlaamse beeldende kunstenaars, Deel III, Kortrijk, 1994.

Referenties
  1. (en) Jacob van Oost (II). rkd.nl. Geraadpleegd op 2019-11-06.
Zie de categorie Jacob van Oost (II) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.