Jackrussellterriër

Tot 1999 was het toegestaan dat er hoogbenige en normaalbenige jackrussells uit een nest kwamen; sindsdien wordt de hoogbeen nu parson-jackrussellterriër genoemd. De parson-jackrussellterriër is 'vierkanter van bouw', dat wil zeggen van de zijkant gezien even lang als de schoft hoog is en ranker. De vacht van beide rassen is ruw, glad of broken, een tussenvorm. De belangrijkste kenmerken van de jackrussellterriërs zijn de overwegend witte vacht. De kleur van het dier is overwegend wit met eventueel zwarte en/of tankleurige aftekeningen. Het tan (kastanjekleurig) kan variëren van licht tot zeer warm van kleur.

De hond moet langer dan hoog zijn en de ideale schofthoogte is 25-30 centimeter. Belangrijk is verder dat de borstkas van de hond vlak achter de voorpoten omspanbaar is met twee handen van gemiddelde grootte, wat een omtrek van 40-43 centimeter betekent. Het gewicht van de hond is ongeveer 1 kilo voor elke 5 cm schofthoogte, waardoor de ontwikkelde spieren duidelijk onder de huid van schouders en achterhand zichtbaar zullen zijn. In Nederland wordt er (door de zogenaamde 'broodfokkers') nog veel zonder stamboom gefokt; deze honden voldoen echter vaak niet aan de rasstandaard. Ook worden er allerlei kleursoorten aangeboden zoals 'Black and tan', dit zijn echter vaak kruisingen met teckel- of andere hondensoorten.

Jackrussellterriërs hebben een lief, vrolijk, intelligent, levendig, onverschrokken, speels, enigszins koppig en temperamentvol karakter. De jackrussellterriër kan over het algemeen goed opschieten met kinderen en andere huisdieren, waaronder honden.