Jack London (auteur)

London was de onwettige zoon van de Ierse astroloog William Henry Chaney en nam de naam aan van zijn stiefvader. Hij groeide op bij de haven van Oakland en leidde daar een avontuurlijk jeugdleven, waarbij hij vaak mee uit varen ging op zee, een periode die hij later verwerkte in The Cruise of the Dazzler (1902).

London en zijn vrouw Charmian op hun ranch in Glenn Ellen, 1911

London genoot slechts beperkt scholing, was grotendeels autodidact, monsterde in 1893 aan op een walvisvaarder en voer naar Japan. Vier jaar later trok hij als gouddelver naar Klondike. Het woeste landschap en het ruige leven van Alaska leverden hem stof voor zijn eerste verhalen, die hij vanaf 1898 begon te publiceren. Zijn bundel The Son of the Wolf (1900) had groot succes. Kort daarna publiceerde hij een aantal dierenromans, waaronder het bekende The Call of the Wild (Roep van de Wildernis, 1903) en White Fang (Witte Hoektand, 1906). "White Fang" gaat over een wolf die langzaam een trouwe hond wordt en "Call of the Wild" over de sledehond Buck die een soort natuurlijke leider van een wolvenhorde wordt.

London was een verwoed lezer en werd sterk beïnvloed door denkers als Karl Marx, Charles Darwin, Herbert Spencer en Friedrich Nietzsche, hetgeen vooral blijkt uit de heroïsch-individualistische levenshouding van de meeste van zijn hoofdfiguren: vaak zijn het natuurlijke leiders.

Gedurende zijn hele leven besteedde London veel aandacht aan sociale en economische vraagstukken. Een verblijf in Londen leverde stof voor The People of the Abyss (1903), een sociologische studie over het leven in de Engelse hoofdstad. The war of the classes (1905) en The Human Drift (1917) zijn verkapte (sociaal) politieke pamfletten.

Londons oeuvre is zeer omvangrijk, maar ongelijk van kwaliteit. Reeds tijdens zijn leven was hij enorm populair. Hij stond niet alleen bekend om zijn werk, maar ook om zijn onstuimige leven. Om zijn reputatie gestand te doen (of wellicht ook wel uit innerlijke noodzaak) zag hij zich steeds weer verplicht op avontuur te gaan. Hij verbraste zijn fortuin en trok door zijn levenswijze een zware wissel op zijn fysieke en mentale gezondheid. Zijn persoonlijke problemen komen aan bod in de semi-autobiografische roman Martin Eden (1909), die uiteindelijk eindigt met de zelfmoord van de hoofdpersoon.

London overleed in 1916 op zijn ranch te Glenn Ellen, met vergiftigingsverschijnselen. Aangenomen werd dat hij zelfmoord pleegde, maar bij deze verklaring worden ook vraagtekens gezet: mogelijk leed hij aan ernstig nierfalen, mede ten gevolge van zijn alcoholmisbruik.

Portret door Arnold Genthe

• The Son of the Wolf (1900)
• The Cruise of the Dazzler (1902)
• A Daughter of the Snows (1902), roman
• To Build a Fire (1902). Later herschreven en gepubliceerd onder dezelfde titel, 1908.
• The People of the Abyss (1903), roman
• The Call of the Wild (1903), novelle
• The Sea-Wolf (1904). Vertaald in het Nederlands door An Schörn, De Zeewolf, Kruseman, Den Haag 1973, ISBN 90 233 0268 0
• The Game (1905), roman
• The War of the Classes (1905)
• White Fang (1906), roman
• Love of Life and Other Stories (1907), verhalen
• The Road (1907), roman
• The Iron Heel (1908), roman
• Martin Eden (1909), semi-autobiografische roman
• Burning Daylight (1910), roman
• The Cruise of the Snark (1911)
• Smoke Bellew (1912), verhalen
• John Barleycorn (1913), autobiografische roman, in het Nederlands vertaald als Koning Alcohol
• The Valley of the Moon (1913), roman
• The Star Rover (1915), wetenschapsfictie
• The Little Lady of the Big House (1916), roman
• The Turtles of Tasman (1916)
• The Human Drift (1917)
• The Red One (1918), postuum gepubliceerde verhalen
• On the Makaloa Mat (1919), postuum gepubliceerde verhalen

• A. Bachrach e.a.: Encyclopedie van de wereldliteratuur. Bussum, 1980-1984. ISBN 90-228-4330-0
• A. Kershaw: Jack London. New York: St. Martin's Press, 1999. ISBN 0-312-19904-X.

• (en) Books by London, Jack op Gutenberg.org

Zie de categorie Jack London van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.