Issam Sartawi

Issam Sartawi (Arabisch: عصام السرطاوي; 1935–; april 1983) was een van de leden van het eerste uur van de Palestine Liberation Organization (PLO) en cardioloog. Hij zocht naar een rechtvaardige vrede met Israël op basis van een Tweestatenoplossing met Oost Jeruzalem als hoofdstad van de Palestijnse staat. Hij behoorde tot de gematigde vleugel en was getrouwd met Widad Sartawi.

Issam Sartawi (1979)

Afgestudeerd op de medische faculteit van de universiteit van Bagdad , specialiseerde hij zich in cardiologie en haalde zijn MD in de VS.. In 1967 keerde hij terug naar Palestina , waar hij lid van Fatah werd en hielp de Palestijnse afdeling van de Halve Maan oprichten.

Nadat het Israëlisch Vredesberaad (Israeli Council for Israel-Palestine Peace) , bestaande uit meer gematigde zionistische Israëliërs, o.w. Matti Peled en Uri Avnery in de jaren ’70 publieke bekendheid had gekregen, namen gematigde sleutelfiguren uit de PLO contact op. Zo kwam het dat Matti Peled, de bekende generaal uit de Zesdaagse Oorlog, in contact kwam met Issam Sartawi, adviseur “Europa en Noord-Amerika” van Jasser Arafat . Zij – en hun vrouwen - werden vrienden en …partners voor de vrede. Matti’s zoon Miko Peled schrijft in zijn boek[1] hoe zij elkaar geregeld ontmoetten in Europa (met name Parijs , gesponsord door premier Pierre Mendès France ) en Noord Afrika en dat Bruno Kreisky (Joods en destijds kanselier van Oostenrijk) en Landrum Bolling , Quaker en vredesactivist, vele van deze ontmoetingen faciliteerden. Deze ontmoetingen [2] moesten geheim blijven, omdat zij tijd nodig hadden voor hun onderhandelingen, bovendien konden ze levensgevaar opleveren voor beiden. Als Sartawi Peled belde gebruikte hij zijn codenaam “de Vriend”.

In 1979 kregen hij en de Israëlische onderhandelaar Aryeh Eliav de Bruno Kreiskyprijs uitgereikt voor hun zoeken naar een uitweg uit het Israëlisch-Palestijnse conflict.

Sartawi vond dat de PLO positief had moeten reageren op het positieve van het vredesplan van de Amerikaanse president Ronald Reagan van september 1982: dat voorzag ik een periode van vijf jaar van Palestijns zelfbestuur in de bezette Palestijnse Gebieden, waarna vredesbesprekingen van start zouden gaan. Deze zouden moeten leiden tot een "Palestinian-Jordanian State" (Palestijnse staat in eenheid met Jordanië) . Arafat verbood hem vanwege deze kritiek te spreken voor de Palestijnse Nationale Raad ,maar toen Sartawi (tot tweemaal toe) zijn ontslag aanbood, weigerde Arafat dit te aanvaarden [3].

In 1983 – kort nadat Arafat en de PLO uit Beiroet waren verdreven – bezocht Peled met een delegatie van het Vredesberaad Arafat in het nieuwe PLO-hoofdkwartier bij Tunis. Daar waren ook Mahmoud Abbas en Issam Sartawi. De toen gemaakte groepsfoto haalde de pers. Niet lang daarna, op 10 april van dat jaar, werd hij vermoord in de lounge van het Montechoro-hotel in Albufeira in Portugal . Dit gebeurde tijdens het congres van de Socialistische Internationale , waarvoor Mario Soares (hopend op een opening naar de Israëlische socialisten) de PLO (met Sartawi) als waarnemer had uitgenodigd. Het congres zou eerst in Sydney worden gehouden, maar de Australische socialisten waren tegen de aanwezigheid van de PLO. De groep van Abu Nidal zou de moord hebben geclaimd. Veel blijft tot op heden onopgehelderd.

In 1998 werd ter nagedachtenis aan hem het Issam Sartawi Centrum voor het bevorderen van vrede en democratie (ISCAPD) opgericht aan de Arabische Universiteit van Al-Quds/Jeruzalem .