Invaliditeit
Invaliditeit, in België, is een vorm van arbeidsongeschiktheid die begint na een jaar van primaire arbeidsongeschiktheid.
Begin en einde
De invaliditeit begint nadat deze is vastgesteld op basis van een verslag van de adviserend geneesheer van de mutualiteit of verzekeringsinstelling door de Geneeskundige raad voor invaliditeit van het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering. Het einde kan vastgesteld worden door de adviserend geneesheer, geneesheer-inspecteur of de Geneeskundige raad voor invaliditeit.
Uitkering
Afhankelijk van de gezinssituatie en het loon dat de arbeidsongeschikte werknemer verdiende voor hij invalide werd, zal de invalide maximum 65% van zijn loon (indien gezinslast) en minimum 45% en 40% (alleenstaande vs samenwonende) uitgekeerd krijgen.
Arbeid
Wie het werk hervat voor minder dan drie maanden, of het moederschap begint, behoudt de invaliditeit. Tijdens de invaliditeit is werken niet toegestaan, tenzij de adviserend geneesheer akkoord gaat met progressieve tewerkstelling.
Zie ook
- Invaliditeitswet (in Nederland)